Mączniak rzekomy w uprawach roślin cebulowych jest dość powszechną chorobą. Podczas wysokiej wilgotności powietrza grzyb posiada dobre warunki do kiełkowania zarodników. Sprzyjającym czynnikiem w rozwoju choroby jest poranna rosa. Jest to wskazówka dla plantatorów, że istnieje duże prawdopodobieństwo porażenia cebuli mączniakiem.

Na liściach cebuli widoczne są białe lub jasnozielone, wydłużone plamy, na których podczas wilgotnej pogody pojawia się szarofioletowy nalot. Mączniak rzekomy cebuli jest poważną chorobą, ponieważ w okresie jej nasilenia może powodować całkowite zamieranie liści cebuli powodując znaczne straty gospodarcze.

Mączniak rzekomy należy do tzw. patogenów bezwzględnych, które poza rośliną żywicielską nie mogą egzystować. Grzybnia zimuje w cebulach wysadkowych, w dymce lub w roślinach żywych, które zostały na jesieni zakażone i w okresie zimowym grzybnia pasożytuje na roślinach.

Decyzję o zwalczaniu należy podjąć po dokładnej lustracji plantacji i wykonać interwencyjny zabieg w momencie widocznych pierwszych objawów lub profilaktycznie (z komponentem kontaktowym), kiedy sprzyjają dogodne warunki (przelotne opady, ciepłe noce) do rozwoju grzyba.

Zaleca się wykonać co 7-14 dni zabieg chemiczny jednym z preparatów o działaniu wgłębnym i układowym m.in. Amistar 250 SC, Curzate M 72,5 WP, Rywal 72 WP, Mirador 250 SC, Signum 33 WG. Przy zbiorze szczypioru na cele konsumpcyjne należy przestrzegać okresu karencji według zaleceń producenta preparatu.