Przeprowadzenie lustracji pola jest bardzo ważne, ponieważ daje nam możliwość rozpoznania chorób, które pojawiły się w uprawie konkretnego gatunku. Na tej podstawie dobieramy środek grzybobójczy. Jeśli stwierdzimy obecność chorób podsuszkowych, nie możemy zastosować środków zawierających substancje czynne  (np. fenpropidyna, fenpropimorf) z grupy morfolin lub imidazoli (np. prochloraz). Należy zatem sięgnąć po preparaty droższe, ale zawierające substancje czynne z grupy triazoli (np. propikonazol, tubekonazol, cyprokonazol, protikonazol, metkonazol).

Pierwszymi chorobami, które można zaobserwować w zbożach ozimych w okresie ruszenia wegetacji są choroby podstawy źdźbła w tym: łamliwość źdźbła zbóż, fuzaryjna zgorzel podstawy źdźbła i korzeni, której sprawcy to różne gatunki rodzaju Fusarium oraz zgorzel podstawy źdźbła.

Na liściach możemy spodziewać się obecności: mączniaka prawdziwego, septoriozy paskowanej liści, brunatnej plamistości liści zbóż (DTR), rdzy brunatnej, plamistości siatkowej jęczmienia, rynchosporiozy jęczmienia oraz pałecznicy traw.

Wykonanie zabiegu chemicznego nabiera sensu ekonomicznego, jeśli dojdzie do przekroczenia próg ekonomicznej szkodliwości. Przykładowo dla mączniaka prawdziwego zbóż i traw na pszenicy ozimej wynosi on w  fazie strzelania roślin w źdźbło: 10 proc. źdźbeł z pierwszymi objawami porażenia. Natomiast w przypadku brunatnej plamistości liści zbóż wynosi on 10 – 15 proc. porażonych roślin z pierwszymi objawami porażenia w fazie krzewienia.