Inna jest temperatura optymalna do rozwoju części nadziemnej (naci), a inna dla wytwarzania bulw. Optymalna temperatura dla wzrostu bulw ziemniaków wynosi 15-20 st.C i najkorzystniejsze warunki są wtedy, gdy w dzień panuje temperatura 20 st.C, a nocą 14-15 st.C. Zarówno temperatury niższe niż 10 st.C i wyższe niż 25 st.C hamują prawidłowy wzrost ziemniaków. Na początku uprawy konieczne jest ogrzewanie szklarni lub tunelu albo zastosowanie agrowłókniny czy folii. Poza tym szklarnie i tunele wykorzystywane do uprawy ziemniaków bardzo wczesnych powinny mieć możliwość wietrzenia i zacieniania.

Przedplonem dla ziemniaków mogą być wszystkie rośliny uprawiane pod osłonami. Gleba nie może być jednak zakażona bakteriami powodującymi czarną nóżkę lub nicieniami mątwika ziemniaczanego.
Ziemniaki wczesne mogą być uprawiane bezpośrednio w gruncie lub w ziemi ogrodniczej. W wypadku uprawy w gruncie, gdy jesienią nie wniesiono obornika, można zastosować go najpóźniej na tydzień przed sadzeniem. Obornik powinien być dobrze rozłożony. Zamiast obornika można zastosować kompost. Należy także rozsiać nawozy mineralne, najlepiej saletrę amonową, fosforan amonu i siarczan potasu. Dawki azotu i fosforu powinny wynosić ok. 50 kg, a potasu 80 kg na hektar. Oznacza to, że w wypadku stosowania np. saletry amonowej (34 proc.) należy zastosować 5 g azotu, czyli 15 g tego nawozu na 1 m kw.. Szczególną uwagę należy zwrócić na wielkości dawki azotu. Zbyt wysokie nawożenie tym składnikiem opóźnia zawiązywanie bulw i odwleka w czasie termin zbioru. Problem ten dotyczy przede wszystkim ziemniaków uprawianych w ziemi ogrodniczej o dużej zasobności w próchnicę i składniki pokarmowe. Często wystarczy wtedy zastosować niewielkie dawki nawozów fosforowo-potasowych: 30 kg fosforu i 50 kg potasu na hektar.

Gleba w szklarni lub w tunelu szybciej ogrzewa się i dłużej utrzymuje ciepło niż na polu. Dlatego ziemniaki można sadzić, gdy temperatura gleby na głębokości 5-10 cm wynosi nawet 3 st.C. Sadzeniaki (koniecznie podkiełkowane) sadzi się ręcznie. Uprawiając ziemniaki w szklarni lub w tunelu, należy sadzić je gęsto – 10, a nawet 12 roślin na m2 . Rozstawa rzędów wynosi 45-50 cm, a odległości w rzędzie 17-20 cm.

By przyspieszyć początkowy wzrost roślin, glebę można przykryć folią lub agrowłókniną. Ogranicza to wysychanie gleby, sprzyja jej ogrzewaniu oraz zmniejsza wahania temperatur pomiędzy dniem i nocą. Gdy zaczynają się wschody, folię lub agrowłókninę należy zdjąć. Dopiero po wschodach ziemniaków wykonuje się obsypywanie. W wypadku wystąpienia zachwaszczenia należy niszczyć je wyłącznie ręcznie.

By nie dopuścić do przegrzania roślin podczas upalnych dni, należy szklarnie i tunele wietrzyć, a w razie potrzeby nawet zacieniać.

Ziemniaki uprawiane w tunelu lub szklarni są narażone na porażenie rizoktoniozą. Ta choroba grzybowa atakuje kiełki ziemniaka przed wschodami roślin, powodując nierównomierność wschodów i powstawanie miejsc pustych. Liście wierzchołkowe chorych roślin zwijają się, a u podstawy łodyg pojawia się obrączka w postaci białego nalotu. Chcąc ograniczyć występowanie rizoktoniozy, sadzeniaki przed podkiełkowaniem należy zaprawić (Dithane M-45 80 WP, Dithane NeoTec 75 WG i 455 SC, Manconex 80 WP, Monceren 12,5 DS i 250 FS, Penncozeb 80 WP i 455 SC, Prestige 290 FS, Rizolex 50 WP, Vitavax 2000 FS i Vondozeb 75 WG), a podczas wegetacji usuwać chore rośliny.

Szybki rozwój bulw zapewnia, poza właściwą temperaturą dla poszczególnych okresów rozwojowych, optymalna wilgotność. Ziemniaki są wrażliwe na niedobór wody w glebie. Specjaliści podają, że w miesiąc po posadzeniu ziemniaki potrzebują dziennie około 3 mm wody z opadów, czyli 3 litry na m kw. Najlepsze jest nawadnianie kropelkowe, które gwarantuje systematyczne zaspokojenie potrzeb wodnych ziemniaków, stosownie do ich fazy rozwojowej. Przy podlewaniu za pomocą węża należy uważać, by nie spowodować rozmycia redlin i nie dopuścić do zazielenienia bulw, co znacznie obniża ich wartość handlową.

Podczas słonecznej i wietrznej pogody ziemniaki mogą zostać porażone alternariozą, czyli suchą plamistością liści ziemniaka. Choroba ta rozwija się bowiem podczas wysokiej temperatury i małej wilgotności. Objawia się ciemnobrunatnymi plamami na liściach i występowaniem twardej zgnilizny na bulwach. Należy wtedy lub w momencie pojawienia się pierwszych objawów choroby na liściach wykonać zapobiegawczo oprysk fungicydem o krótkim okresie karencji. Najkrótszy, bo tylko jednodniowy okres karencji, ma preparat Gwarant 500 SC. Natomiast siedmiodniowy okres karencji mają fungicydy: Altima 500 SC, Antracol 70 WG i WP, Melody Med 69 WG, Pennfluid 420 SC, Pyton 60 WG i Tattoo C 750 SC.

Ziemniaki uprawiane na bardzo wczesny zbiór w tunelach i szklarniach zbiera się po 45-60 dniach od sadzenia. Decydując się na jego rozpoczęcie częściej bierze się pod uwagę cenę ziemniaków niż uzyskiwany plon, bo ceny maleją z dnia na dzień. Dlatego często bardziej opłaca się zebrać wcześniej mniej ziemniaków, by sprzedać je po wyższej cenie, niż czekać na przyrost plonu i obniżkę cen. Jednak decyzja rolnika musi wynikać z panujących w danym roku warunków w rejonie uprawy.

Zebrane bulwy powinny być odpowiedniej wielkości (minimalna średnica poprzeczna wynosi 28 mm), nieuszkodzone, niezazielenione, niezwiędnięte i dobrze oczyszczone. By zwiększyć zainteresowanie kupujących, muszą być także ładnie zapakowane. Wszystkie czynności związane z przygotowaniem bulw do sprzedaży należy przeprowadzać szybko, w chłodnych pomieszczeniach i nie na świetle.

Odmiany ziemniaków do uprawy w szklarniach lub tunelach foliowych powinny odznaczać się szybkim tempem wzrostu i wczesną tuberyzacją, czyli zawiązywaniem bulw. Bulwy natomiast powinny być kształtne, dobrze wyrównane i o płytkich oczkach. Do takich odmian należą: Accent, Bard, Aster, Denar, Drop, Gloria i Lord.

Źródło: "Farmer" 04/2005