Na plantacjach ziemniaka są widoczne larwy stonki ziemniaczanej, co oznacza konieczność przeprowadzenia zabiegu zwalczającego szkodnika. Zwłoka w ochronie uprawy może prowadzić do wysokich strat plonu, które u odmian wczesnych mogą sięgnąć 40 – 60 proc. Zniszczenie 15 proc. powierzchni masy liściowej krzaka przez stonkę ziemniaczaną prowadzi do strat sięgających ok. 30 proc. masy plonu.

Larwy są żarłoczne i szybko zjadają liście, przez co zmniejsza się powierzchnia jego asymilacyjna i co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia plonu. Przy masowym pojawie szkodnika intensywność żerowania stonki ziemniaczanej w krótkim czasie prowadzi do gołożerów roślin.

Próg ekonomicznej szkodliwości stonki ziemniaczanej to występowanie 1 złoża jaj na roślinie lub 15 larw na roślinie lub 1 chrząszcz na 25 roślinach.

Po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości wykonuje się zabieg zwalczania, przy czym w temperaturach powyżej 20°C nie aplikujemy pyretroidów. W takich warunkach lepiej sięgnąć po neonikotynoidy. Zabieg ze zastosowaniem preparatów z tej grupy najlepiej wykonywać wieczorem lub wcześnie rano, nigdy w godzinach południowych przy silnym słońcu.