W zależności od warunków pogodowych w danym sezonie i regionu uprawy obserwuje się różne typy uszkodzeń buraka powodowane przez Rhizoctonia solani i Aphanomyces cochlioides. Oba patogeny mogą powodować zarówno zgorzele siewek jak i zgnilizny korzeni.
Aphanomyces cochlioides jest patogenem, który porażać może już siewki buraka. Choroba intensywnie się rozwija w mokre i ciepłe sezony, powodując porażenia także starszych korzeni buraka. Wyraźne objawy i nasilenie choroby przypada na lipiec/sierpień.
W przypadku Rhizoctonia solani obserwowane są objawy choroby występujące na siewkach i na korzeniach.Na powierzchniach bocznych starszych korzeni występują gnilne czarne plamy. Mocno porażone korzenie ulegają pęknięciom i wtórnym zakażeniom przez inne mikroorganizmy glebowe.
Na podstawie przeprowadzonego w 2018 r. monitoringu stwierdzono na badanych stanowiskach buraka cukrowego występowanie Rhizoctonia solani (w jednej próbie) i Aphanomyces cochlioides (we wszystkich próbach) na porażonych siewkach buraka cukrowego (tab. 1).
Na kilkunastu innych stanowiskach, w rejonach intensywnej uprawy buraka w Polsce, wykazano występowanie wymienionych patogenów (4x R. solani i 7x A. cochlioides) na gnijących korzeniach buraka w drugiej połowie okresu wegetacji (tab. 2).
Źródło: IOR PIB
Obserwuj nas w Google News
Komentarze