Rozwój

Chowacz czterozębny rozwija jedno pokolenie w ciągu roku. Zimują chrząszcze w glebie lub warstwie ściółki na głębokości ok. 8 cm. Wczesną wiosną pojawiają się najpierw na chwastach kapustowatych, a na przełomie marca i kwietnia, zwykle kilka dni po chowaczu brukwiaczku, przelatują na rzepak. Od kwietnia do czerwca samice składają do 4 jaj w nerwach głównych lub ogonkach liściowych. Młode larwy żerują w nerwach głównych, z czasem przemieszczają się do łodygi i żerują w kierunku korzenia. W jednej łodydze może żerować nawet kilkunaście larw. Po około miesiącu wyrośnięte larwy wychodzą przez wygryziony w łodydze otwór i wędrują do gleby w celu przepoczwarczenia. Chrząszcze pojawiają się w czerwcu i lipcu, a po krótkim żerowaniu na kapustowatych szukają kryjówek do przezimowania.

Szkodliwość

Zaatakowane rośliny nie wykazują początkowo żadnych objawów żerowania larw chowacza czterozębnego, dopiero po pewnym czasie liście żółkną i zginają się w dół. Podobnie jak u chowacza brukwiaczka larwy żerują wewnątrz łodyg, które jednak rosną cały czas prosto, są jednak osłabione i łatwo mogą się łamać przy silnym wietrze. Uszkodzone łodygi są także podatne na wtórne porażenia przez sprawców chorób, co może obniżać plon do ponad 20 proc. Dorosłe chrząszcze mogą uszkadzać ogonki liściowe, jednak bez poważniejszych strat.