Czy rzepak zagrożony jest pałecznicą – zgnilizną rzepaku?

Oczywiście trudno to jeszcze wyrokować, choroba ta jest traktowana nadal jako nowe zagrożenie w Polsce, pojawiające się na części plantacji raczej co kilka lat. Do rozwoju potrzebuje jednak określonych warunków.

---

---

Sprawcą pałacznica rzepaku, zwanej też zgnilizną rzepaku  jest grzyb Typhula spp. Grzyb po raz pierwszy masowo pojawił się na przedwiośniu na planacjach  rzepaku w sezonie 2009/2010. Jego rozwój wiązano wówczas z długo zalegającą pokrywą śnieżną, gdyż najwięcej objawów pojawiało się na roślinach położonych w zagłębieniach i obniżeniach terenu lub przy często odśnieżanych drogach. Po raz kolejny pojawił się w roku 2016 w mniejszym nasileniu, jednak śniegu nie było dużo. Wówczas tłumaczono to licznymi uszkodzeniami spowodowanymi przez mróz.

Rozwojowi choroby także sprzyja jeszcze jeden fakt: nadmierny jesienny rozwój części nadziemnych i duża wytworzona biomasa – a z takimi plantacjami w większości przypadków mamy do czynienia w tym sezonie.

Chorobę tę będzie można zdiagnozować jak i ocenić rozmiar szkód dopiero przy wiosennej lustracji. Objawy są charakterystyczne. Liście porażone przez grzyby są jasnobeżowe, potem brunatnieją, zasychają, są charakterystycznie posklejane i płasko zalegają na gruncie. Można zaobserwować na fragmentach roślin białoszarą, luźną grzybnię patogena.

Na porażonych tkankach lub w ich pobliżu można dostrzec pojedyncze skleroty grzyba Typhula spp. Najczęściej dochodzi do zamierania porażonej rośliny. Część nadziemna bardzo łatwo oddzielała się od korzenia. Jeśli korzeń jest zdrowy, roślina wypuszcza najczęściej z pąków pędy boczne. Jednak pędy te nie są w stanie wydać plonu, długo kwitną, i nierównomiernie dojrzewają, zawiązują małe, słabo wypełnione łuszczyny.

Niestety przeciwko tej chorobie nie ma zarejestrowanych fungicydów.

---

---

Podobał się artykuł? Podziel się!