Wszelkie błędy i zaniedbania nawozowe popełnione jesienią, zwykle są już nie do nadrobienia wiosną. Rośliny słabo odżywione w tym okresie, są zdecydowanie gorzej przygotowane do przetrwania zimy. Wiele z nich ginie. Szczególnie ważne dla dobrej zimotrwałości są potas, fosfor i bor.

Potas jest pobierany przez rzepak w dużych ilościach. Gromadzony jest przede wszystkim w częściach wegetatywnych - liście, łodygi. Potas zawiaduje bowiem gospodarkę wodną, jak również dystrybucją do komórek cukrów - produktów fotosyntezy. Jego niedobór powoduje zahamowanie wzrostu roślin i zielononiebieskie przebarwienie liści. Ponieważ potas przemieszcza się z liści starszych do młodszych, początkowe objawy niedoboru obserwuje się na starszych liściach.

Fosfor w organizmie roślinnym pełni rolę bardziej uniwersalną niż inne składniki. Stanowi on nie tylko niezbędny składnik szeregu związków organicznych, wielu enzymów, ale za pośrednictwem wysokoenergetycznych związków fosforanowych staje się głównym przenośnikiem i akumulatorem energii w procesach biochemicznych. Stąd duże jego ilości są obecne w stożkach wzrostu. Nie trudno z tego wywnioskować, jak ważną pełni on funkcję w budowie i wzroście systemu korzeniowego. Fioletowe przebarwienia na łodygach, ogonkach liściowych i liściach, to typowe objawy jego niedoboru. 

Nieco podobne objawy do niedoboru fosforu wykazują rośliny z deficytem boru. U roślin młodych pojawia się czerwonawe i purpurowe zabarwienie liści i ogonków. Rośliny odznaczają się powolnym wzrostem, w korzeniach powstają puste miejsca.