Wg PSPO, obserwowana od kilku lat niewielka tendencja wzrostowa krajowej produkcji rzepaku jest wynikiem zwiększania areału zasiewów tej rośliny i powinna być traktowana jako „przypadkowy efekt splotu doraźnej sytuacji rynkowej oraz warunków pogodowych niż racjonalna polityka strukturalna wobec surowca dla przemysłu paliwowego".

W opinii Stowarzyszenia, postęp osiągany w uprawie rzepaku, przy obecnych uwarunkowaniach, nie jest w stanie zapewnić przemysłowi przetwórczemu przewidywalnej i odpowiednio dużej ilości surowca wysokiej jakości. Stagnacja w produkcji rzepaku jest szczególnie niepokojąca wobec faktu rejestrowania licznych nowych, coraz plenniejszych odmian.

Aby przełamać ten niekorzystny dla całego łańcucha produkcji olejarskiej stan, należy podjąć działania na rzecz zwiększenia produkcji rzepaku przez istotny i stały wzrost plonowania. Działania te powinny również skutkować wzrostem opłacalności produkcji tej rośliny.

Do głównych zagrożeń, które należy wyeliminować aby wykorzystać istniejący potencjał produkcyjny rzepaku, PSPO zalicza:

1) Wprowadzanie do uprawy odmian o nieznanej przydatności dla warunków Polski.
2) Niską świadomości części producentów rzepaku w doborze odpowiednich odmian, wynikającą m.in. z niskiego stopnia wykorzystywania wyników doświadczeń PDOiR.
3) Uniemożliwianie swobodnego obrotu nasionami przez wprowadzanie wyłączności w systemie sprzedaży nasion
4) Niski udział odmian mieszańcowych w zasiewach

Stowarzyszenie docenia znaczenie materiału siewnego, który jest niezbędnym elementem uzyskania wysokiej jakości plonu nasion rzepaku. Dlatego deklaruje pełne poparcie dla wszelkich inicjatyw naukowców i praktyków, w tym skupionych w Krajowym Zrzeszeniu Producentów Rzepaku i Zespołach Wojewódzkich PDOiR, mających na celu realizację powyższych założeń.

Szczególną rolę w poprawie obecnej sytuacji na rynku rzepaku, PSPO upatruje w COBORU, dysponującym odpowiednim doświadczeniem i możliwościami kształtowania tego rynku w Polsce. Badania porejestrowe prowadzone przez Ośrodek w Wojewódzkich Stacjach Doświadczalnych mają istotny wpływ na kształtowanie rynku materiału siewnego rzepaku.

Niestety, efekty prac COBORU nie przekładają się w dostatecznym stopniu na zwiększenie plonowania rzepaku. Potencjał plonotwórczy najlepszych dla danych warunków odmian wciąż pozostaje niewykorzystany. Dlatego PSPO przystaje na propozycję współpracy z Ośrodkiem przy prowadzeniu dodatkowych, porejestrowych doświadczeń odmianowych. Badania mają być współfinansowane przez ich beneficjentów, w tym hodowców i producentów materiału siewnego rzepaku, a także związki producentów tej rośliny i przemysł przetwórczy.

PSPO jest przekonane, że wnioski wysnute z doświadczeń odmianowych przyczynią się do eliminowania wyszczególnionych powyżej zagrożeń ograniczających intensyfikację produkcji rzepaku w Polsce.