Zarejestrowane regulatory wzrostu w zbożach mają wyznaczone podstawowe zadanie skrócenie i usztywnienie źdźbła, co między innymi zabezpiecza łan przed wyleganiem. Zalecany ich termin aplikacji mieści się najczęściej od fazy końca krzewienia, poprzez początek strzelania w źdźbło do fazy pierwszego kolanka (okolice faz BBCH 29-31). Sięgając po regulatory wzrostu wcześniej, czyli wykonując nimi zabieg już od fazy piątego rozkrzewienia (BBCH 25–29) uzyskamy nieco inny, ale bardzo cenny w tym sezonie efekt. Poprawimy krzewistość produkcyjną plantacji.

Aplikacja regulatorów wzrostu w fazie krzewienia spowolni rozwój źdźbła głównego, a jednocześnie przyśpieszy rozwój źdźbeł bocznych. Dzieje się tak gdyż, substancje regulujące hamują aktywność giberelin, jednocześnie stymulują przy tym aktywność cytokinin. Dzięki temu pobudzamy proces krzewienia i wydłużamy czas trwania tej fazy i nieco opóźniamy proces strzelania w źdźbło jak również proces redukcji liczby źdźbeł bocznych. W efekcie końcowym powinniśmy uzyskać lepszą krzewistość produkcyjną (liczbę źdźbeł, które wydadzą produktywny kłos).

Bardzo ważny jednak jest termin aplikacji tychże substancji. Zabieg ten należy wykonać we wczesnym terminie tj. koniecznie po ruszeniu wegetacji (rośliny muszą być wcześniej pobudzone azotem) i maksymalnie do końca pierwszej dekady kwietnia. Najlepiej w fazach BBCH 25-27 (maksymalnie do BBCH 29). Późniejsze zabiegi przy użyciu tychże substancji będą pełniły funkcje głównie skracającą łan, nie wpłyną już na poprawę krzewistości.

Do dokrzewiania roślin najczęściej sięga się po chlorek chloromekwatu (CCC), na którym opiera się kilkanaście dostępnych preparatów. Wpływ na wspomaganie krzewienia mają także trineksapak etylu oraz niektóre triazole. Należy jednak zwrócić uwagę że różnią się one zawartością substancji czynnej.

W przypadku chlorku chloromekwatu (CCC) są takie środki, które mają 620, 675, 720, 725 i 750 g/l preparatu. Stąd bardzo ważne jest ustalenie odpowiedniej dawki preparatu. Proces pobudzania krzewienia następuje po zastosowaniu 200-500 g s.cz./ha. Decyzja, czy dawkę podnieść, czy obniżyć, zależy od wielu czynników, które akurat występują w okresie aplikacji. Rośliny słabiej rozwinięte oczywiście wymagają dawek wyższych i odwrotnie.

Idąc tym tropem, przykładowo decydując się preparaty zawierające 620g CCC/l  to należy zastosować dawkę około 0,32-0,81 l/ha preparatu.

Należy także mieć na uwadze, że większość regulatorów działa podczas minimalnej temperatury ok. 10°C, bezpieczniej jednak aplikować je, gdy temperatura przekracza 12°C.