W naszym kraju konieczna jest ścisła rejonizacja uprawy kukurydzy i dobór odpowiednich odmian. Przy rejonizacji brane są pod uwagę przede wszystkim warunki cieplne, a w mniejszym stopniu ilość i rozkład opadów.

Wszystkie odmiany kukurydzy są mieszańcami, o różnej wczesności, którą ocenia się za pomocą liczby FAO. Ze względu na jej wielkość wyróżnia się odmiany:
- wczesne - FAO do 220,
- średnio wczesne - FAO - 230 -250,
- średnio późne - FAO - 260-300.

W Polsce wyróżnia się cztery rejony uprawy kukurydzy: I - południowo-wschodni i południowo-zachodni, II - środkowy, III – północny i IV - podgórski. Najkorzystniejsze warunki do uprawy kukurydzy są w rejonie I. Można tu uprawiać kukurydzę na ziarno, CCM oraz na kiszonkę z całych roślin. W tym rejonie jest największe prawdopodobieństwo osiągnięcia pełnej dojrzałości roślin podczas wegetacji. Przy uprawie na ziarno i CCM zaleca się wysiewać odmiany o liczbie FAO do 280, a przy uprawie na kiszonkę - do 300. Niekiedy rolnicy po zbiorze kukurydzy uprawianej na ziarno, chcą na tym samym polu wysiewać pszenicę ozimą. W takiej sytuacji specjaliści zalecają uprawę odmian wczesnych kukurydzy. Mimo, że plonują one zwykle nieco niżej od odmian średnio wczesnych, ale ich zbiór jest wcześniejszy, co pozwala na szybsze wejście z ziarnem na rynek i uzyskanie wyższych cen. Do odmian wczesnych zalecanych do uprawy na ziarno należą: Airbus, Anjou 219, Baltis, Banquise, Brda, Bzura, Cedro, Celux, Dragon, Fido, Fuxxol, Glejt, Junak, Kasia, KB 1902, Kometa, LG 3215, PR39T68, Prosna, Wiarus i Wilga.

W rejonie II jest mniejsza pewność uzyskania dojrzałości ziarna. Przy uprawie na ziarno i CCM zaleca się wysiewać odmiany o liczbie FAO do 240, a przy uprawie na kiszonkę - do 280. W północnej i wschodniej części tego rejonu specjaliści polecają uprawiać na ziarno odmiany o liczbie FAO do 230.
W rejonie III zaleca się uprawiać jedynie kukurydzę na CCM i kiszonkę. Przy uprawie na CCM trzeba wysiewać odmiany o liczbie FAO do 200, a przy uprawie na kiszonkę do 240. Uprawa kukurydzy na ziarno w tym rejonie wiąże się z bardzo dużym ryzykiem nieuzyskania pełnej dojrzałości ziarna przed końcem wegetacji. Mimo to rolnicy uprawiają w tym rejonie kukurydzę na ziarno. Powinni wtedy wysiewać odmiany wczesne, o liczbie FAO 190-200: Dragon, KB 1902, PR39T68 i Wilga.
W rejonie IV można uprawiać jedynie kukurydzę na kiszonkę, i to odmiany wczesne, bo tylko one są w stanie zapewnić wysoką koncentrację energii w kiszonce: Anjou 238, Boomerang, Dakapo, Diana, Diplomat, Gazelle, Marquis, Orient i PR39G12.

Pod względem genetycznym odmiany kukurydzy mogą być mieszańcami pojedynczymi (SC), powstałymi ze skrzyżowania dwóch linii wsobnych, trojliniowymi (TC), powstałymi ze skrzyżowania trzech linii wsobnych, lub mieszańcami podwójnymi (DC), powstałymi z czterech linii wsobnych. Najbardziej przydatne są mieszańce pojedyncze (SC), które odznaczają się dobrym wyrównaniem wszystkich cech użytkowych. Do odmian zalecanych do uprawy na ziarno, a będącymi mieszańcami pojedynczymi, należą: Anjou 249 i 258, Antares, Bahia, Baltis, Banguy, Banquise, Birko, Blask, Brda, Brissac, Calas, Celux, Chambord, Costella, Darius, DK 256 i 247, Dragon, Elita, Energystar, Etendard, Eurostar, Felicia, Fjord, Flavius, Fuxxol, Gavott, Greta, Grom, Icone, Ikos, Kampala, KB 1902, Kommodore, LG: 22.22 i 3226, Marignan, Matilda, Monopol, PR: 38F70, 39A37, 39D81, 39R10 i 39T68, Santiago, System, Turini i Vendome.

Źródło: "Farmer" 05/2005