Typ flint odznacza się szybszym rozwojem początkowym, lepszą odpornością na chłody i wcześniejszym kwitnieniem. Takie odmiany nadają się zatem do wcześniejszych siewów i można je posiać w mniej ogrzaną glebę. Tym samym Wcześniejszy siew automatycznie wydłuża okres wegetacji kukurydzy. Te cechy typu flint sprawdzają sie w warunkach chłodnej i później wiosny, lub na stanowiskach z wolniej ogrzewającą sie glebą. Odmiany kukurydzy o ziarnie typu flint preferowane są do sporządzania kiszonek dla bydła, gdyż ich ziarno zawiera o 50 proc. więcej skrobi by-pass niż ziarno typu dent. Twarda skrobia w ziarnie flint otacza skrobię miękką i dzięki temu ogranicza trawienie skrobi w żwaczu i zmniejsza ryzyko wystąpienia kwasicy
Odmiany wytwarzające kolby z ziarnem typu dent wyróżnia wolniejszy rozwój początkowy, większa wrażliwość na chłody, jak również późniejsze kwitnienie. Jednocześnie odznaczają się wyższym potencjałem plonowania przy uprawie na suche ziarno. Pomimo że, odmiany o ziarniakach flint zaczynają dojrzewać i oddawać wodę wcześniej niż dent, to proces ten przebiega u nich stosunkowo wolno. W efekcie w momencie zbioru, w obrębie tej samej grupy wczesności, ziarno dent jest zwykle o 2 do 3 proc. bardziej suche, niż flint.
Miniony sezon był jednak specyficzny. Wrześniowe przymrozki przedwcześnie zakończyły wegetację wielu odmian kukurydzy, zakłóciły tym samym prawidłowe dojrzewanie ziarniaków odmian późniejszych głównie tym z typem dent. To sprawiło, że w wielu przypadkach właśnie odmiany dojrzewające wcześniej, i w typie flint wykazywały suchsze ziarno podczas zbioru.
Jak to w życiu bywa, kompromis jest najważniejszy. Gdy ciężko nam sie zdecydować, najlepiej i najbezpieczniej jest wybrać formę pośrednią. W tym ciężkim wyborze hodowcy nie pozostali obojętni wobec oczekiwań rolników. Wskutek prac hodowlanych dostępne i najczęściej uprawiane są odmiany kukurydzy o pośrednim typie ziarna: zbliżonym do flint lub zbliżonym do dent.
Komentarze