Spośród środków przeznaczanych na produkcję zbóż, średnio na materiał siewny przeznaczane jest mniej niż 9 proc. kosztów całkowitych. Najwięcej, bo po 25 proc. nakładów stanowią nawozy mineralne NPK i wapno oraz koszty stałe. Siła pociągowa własna stanowi ok. 20 proc. kosztów, zbiór - 12 proc., środki ochrony roślin - ok. 3 proc. oraz obowiązkowe ubezpieczenie uprawy - mniej niż 3 proc. kosztów całkowitych.

Koszt materiału siewnego jest najwyższy w przypadku pszenicy (11 proc. kosztów całkowitych), a najniższy - dla jęczmienia (poniżej 7 proc.). W uprawie pszenicy najwięcej przeznacza się również na nawozy (27 proc.) oraz ochronę (9 proc.). Koszty nawozów i chemicznej ochrony w życie są najmniejsze i stanowią odpowiednio 22 proc. oraz mniej niż 1 proc. (koszt zaprawienia nasion). Sytuacja odwraca się w przypadku kosztów stałych i zbioru - ich największy udział dotyczy uprawy żyta (odpowiednio 29 proc. i 15 proc.) natomiast najmniejszy - pszenicy (19 proc. i 10 proc.).

Plon graniczny, czyli wysokość plonu, która pokryje koszty produkcji (w dt/ha), w przypadku pszenicy to 51,4 (przy cenie 94 zł/dt); jęczmienia - 48,3 (78 zł/dt); żyta - 41,81 (76 zł/ha); pszenżyta - 52,1 (72 zł/dt); owsa - 49,8 (70 zł/dt).

Opracowano na podstawie materiałów Polskiego Związku Producentów Roślin Zbożowych.