Efektywność zabiegów proekologicznych w poprawie jakości ziarna pszenicy jarej uprawianej w monokulturze oceniała grupa badaczy: Adela Maziarek z Opolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Łosiowie oraz dr Roman Wacłowicz pod kierownictwem prof. dr hab. Danuty Parylak z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Temat został zaprezentowany podczas 55. Sesji Naukowej Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu Państwowego Instytutu Badawczego.

Podczas Sesji wskazywano, że uprawa zbóż po sobie prowadzi nie tylko do zmniejszenia plonu rośliny uprawnej, ale również obniża jakość. Jest to szczególnie istotne w przypadku niżej plonującej pszenicy jarej. W ramach zapobiegania negatywnym skutkom monokultury stosuje się różne zabiegi proekologiczne mające na celu utrzymywanie równowagi w agrosystemie, np. przyorywanie biomasy międzyplonów ścierniskowych lub stosowanie biostymulatorów rozwoju roślin.

Podstawą przeprowadzonych badań były dwa doświadczenia ścisłe polowe założone na polu doświadczalnym ODR w Łosiowie w latach 2011-2013. W doświadczeniu jednoczynnikowym badano skutki uprawy pszenicy jarej w krótkotrwałej monokulturze w stosunku do płodozmianu. W eksperymencie dwuczynnikowym pszenica jara uprawiana była bezpośrednio po sobie lub po międzyplonie ścierniskowym z facelii błękitnej przeznaczonym na przyoranie przed zimą. Drugim czynnikiem badawczym było użycie czterech różnych biostymulatorów: Nan-Gro, Asahi SL, PRP EBV, Wuxal Ascofol. Celem badań była ocena wpływu uprawy pszenicy jarej w narastającej krótkotrwałej monokulturze na cechy jakościowe ziarna oraz wskazanie najbardziej efektywnego sposobu ich poprawy. Oceniano takie parametry jak: zawartość białka i glutenu w proc., wskaźnik sedymentacji, liczbę opadania, gęstość ziarna.

W wyniku przeprowadzonych doświadczeń przez zespół badaczy określił, że uprawa pszenicy jarej w monokulturze skutkowała obniżką cech jakościowych ziarna w porównaniu z jej uprawą w płodozmianie. Wprowadzenie w charakterze przerywnika corocznie przyorywanego międzyplonu ścierniskowego z facelii wpływało na nieznaczne zwiększenie wartości analizowanych parametrów. Nie stwierdzono natomiast jednoznacznego wpływu biostymulatorów na jakość ziarna pszenicy jarej.