Podstawą walki z fuzariozą kłosów jest odpowiednie dobranie substancji czynnych do zabiegu i wykonanie go w odpowiednim terminie. Sprawdźmy, które substancje czynne, polecane przez firmy na zabieg T3 w badaniach laboratoryjnych wykazały najwyższą skuteczność.
Wybór odpowiedniego fungicydu nie jest sprawą prostą, bo na liście w przypadku zwalczania fuzariozy kłosów mamy ponad 100 zarejestrowanych preparatów. Dominują środki zawierające związki z grupy triazoli (np. tebukonazol, epoksykonazol, metkonazol, protiokonazol), strobiluryn (azoksystrobina), benzymidazoli (tiofanat metylu) oraz imidazoli (prochloraz).
Sprawdźmy jednak które substancje wykazują najwyższą skuteczność na tą chorobą. Zagadnieniem tym zajęto się na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Naukowcy z tej uczelni, wspólnie z Krajową Federacją Producentów Zbóż, przy zaangażowaniu także innych jednostek naukowych i firm z branży rolnej zrealizowali ciekawy projekt badawczy z zakresu fuzariozy kłosów pszenicy. Badania te finansowane zostały ze środków Funduszu Promocji Ziarna Zbóż i Przetworów Zbożowych.
Jeden z etapów tego projektu dotyczył oceny wrażliwości Fusarium spp. na dostępne substancje czynne fungicydów. W tym też celu pobrano do badań ziarniaki pszenicy pochodzące z 212 powiatów Polski. Następnie oceniono jakie gatunki zasiedlały kłosy pszenicy i które dominowały w 2016 roku. Następnie przygotowano 100 izolatów. W dalszej kolejności zostały one przetestowane w warunkach in vitro.
Do pożywki PDA (agar glukozowo-ziemniaczany) dodawano odpowiednie stężenie najpopularniejszych substancji czynnych fungicydów (azoksystrobina, metkonazol, prochloraz, tebukonazol, protiokonazol oraz tiofanat metylu). Tak przygotowaną pożywkę rozlano na płytki Petriego, a w centralnej jej części wykładano krążek grzybni, odpowiedniego izolatu grzyba. W trakcie trwania doświadczenia dokonywano obserwacji.
Oczywiście każda z tych substancji ograniczała wzrost grzybni. Jednak wyraźnie można była zaobserwować różnicę pomiędzy poszczególnymi kombinacjami.
Najlepiej w tym doświadczeniu poradził sobie prochloraz (notowano 95 proc. ograniczenie wzrostu grzybni). W grupie triazoli najsilniejsze działanie hamujące na wzrost wszystkich badanych gatunków grzybów wykazał protiokonazol (90 proc.), a następnie metkonazol (88 proc.) oraz tebukonazol (76 proc.). Najsłabiej wypadły: azoksystrobina (jedynie 31 proc.) oraz tiofanat metylu (19 proc.).
Pamiętać jednak należy, że kłos może być porażany przez kilka różnych gatunków Fusarium spp. jednocześnie, oraz o tym, że poszczególne substancje wykazują różną skuteczność w ich zwalczaniu. Szczegóły i wyniki tych badań zostały przedstawione w publikacji KFPZ „Fusarium w uprawie pszenicy”. Zachęcamy do zapoznania się z tą bardzo ciekawą lekturą.


Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.
WSZYSTKIE KOMENTARZE (10)