Jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2014 r. areał, uprawy mieszanek zbożowych wyniósł 880,8 tys. ha, a łącznie z mieszankami zbożowo-bobowatymi – 921,7 tys. ha. Średni plon mieszanek jarych oceniany jest z kolei na 32,9 dt/ha.

Najwięcej wysiewa się ich we wschodniej i centralnej Polsce, mniej na zachodzie i południu. Mieszanki przeważnie uprawiane są zatem na gorszych stanowiskach i w gospodarstwach o mniejszym areale.
Warto wiedzieć, że ze względu na wartość paszową wysoką wartość ma mieszanka jęczmienia i pszenicy, którą poleca się z tego względu wysiewać na glebach lepszych i średnich. Z kolei na tych słabszych zalecane są mieszanki jęczmienia z owsem i pszenżytem lub owsa z pszenżytem.

Nie tylko istotne są mieszanki gatunkowe, lecz także i odmianowe. Jak wynika z metodyki integrowanej ochrony mieszanek zbożowych, wśród odmian znajdujących się na Listach Odmian Zalecanych w ubiegłym roku poleca się następujące pozycje:

- pszenica jara (Izera, KWS Toridon, Tybalt, Arabella, Struna, Ostka Smolicka),
- jęczmień jary (Ella, Iron, KWS Olof, Kucyk, Suweren, Soldo),
- owies oplewiony (Arden, Bingo, Haker, Krezus, Breton, Kasztan),
- owies nieoplewiony (Siwek, Nagus),
- pszenżyto jare (Dublet, Milewo).

Siew mieszanek powinien być wykonany możliwie wcześnie, gdyż rośliny będą miały wówczas większe szanse na wykorzystanie zapasów wody z gleby. W miarę jego opóźnienia powinno się zwiększyć gęstość siewu, gdyż osłabia on krzewienie się roślin, co pogarsza stopień zwarcia łanu.
O czym trzeba jeszcze pamiętać podczas siewu mieszanek? (dane z metodyki IOR)
- przygotowując materiał siewny mieszanek należy niezależnie od proporcji poszczególnych komponentów wziąć pod uwagę masę tysiąca ziaren i na jego podstawie obliczyć ilość potrzebnego materiału,
- udział poszczególnych komponentów w mieszance (np. 50 proc. jęczmienia i 50 proc. owsa lub 70 proc. jęczmienia i 30 proc. owsa) powinna być uzależniona od przeznaczenia (plon na paszę itp.),
- materiał siewny powinien być zaprawiony.

Normy wysiewu dla mieszanek zbożowych dla poszczególnych kompleksów glebowych (wysiew ziarna w kg/ha według metodyki IOR)

Pszenny dobry:
- jęczmień oplewiony (63–68) + pszenica (117–123),
- jęczmień nagoziarnisty (68–72) + pszenica (118–125),
- jęczmień oplewiony (40–42) + pszenica (73–76) + owies oplewiony (56–59).

Żytni bardzo dobry (zbożowo-pastewny mocny):
- jęczmień oplewiony (66–70) + pszenica (120–126),
- jęczmień nagoziarnisty (72–75) + pszenica (122–127),
- jęczmień oplewiony (42–44) + pszenica (78–82) + owies nagoziarnisty (54–58),
- jęczmień oplewiony (42–45) + pszenica (76–78) + owies oplewiony (58–62),
- pszenica (118–123) + owies oplewiony (96–100).

Żytni dobry (pszenny wadliwy):
- jęczmień oplewiony (66–70) + owies nagoziarnisty (88–92),
- jęczmień oplewiony (68–72) + owies oplewiony (95–100),
- jęczmień oplewiony (45–47) + owies nagoziarnisty (56–60) + pszenżyto (80–83).

Żytni słaby (zbożowo-pastewny słaby):
- jęczmień oplewiony (69–73) + owies nagoziarnisty (90–95),
- jęczmień oplewiony (74–77) + owies oplewiony (101–105),
- jęczmień oplewiony (47–50) + owies nagoziarnisty (58–63) + pszenżyto (84–87),
- jęczmień oplewiony (47–50) + owies oplewiony (64–68) + pszenżyto (84–87).