Ennsio scharakteryzowana została jako odmiana konsumpcyjna (grupa A) polecana na wszystkie stanowiska, a szczególnie na te zagrożone wystąpieniem chorób płodozmianowych wynikających chociażby z uprawy kukurydzy w przedplonie, czy pszenicy po sobie. Rośliny są średniej wysokości, o dużej zimotrwałości i małej podatności na wyleganie. Plonuje wysoko i powtarzalnie w latach. Ziarno wykazuje odporność na porastanie, wysoką zawartość białka i wysoką oraz stabilną liczbę opadania. Odmiana została zarejestrowana w Austrii.

Sax - odmiana zaliczana do grupy jakościowej A, została wprowadzona do sprzedaży również na podstawie rejestracji w Austrii (2012r.). Polecana jest do gospodarstw wykorzystujących intensywne i bardzo intensywne technologie uprawy pszenicy ozimej. Potencjał plonowania buduje poprzez wysoką liczbę kłosów na m2, wysoka liczbę ziaren w kłosie i wysoki MTN. Zimotrwałość i odporność na choroby (szczególnie rdzę źdźbłową) dobra.

Norin - odmiana z grupy E, zarejestrowana w Niemczech. Jak informuje sprzedający, jest pierwszą odmianą pszenicy ozimej, która łączy w sobie bardzo dobrą jakość ziarna pszenic elitarnych z wczesnym dojrzewaniem. Towarzyszy temu dobra mrozoodporność i niska podatność na takie choroby jak łamliwość podstawy źdźbła, septoriozy liści i plew, oraz fuzariozę kłosów. Rośliny są średnio wysokie, lecz mało podatne na wyleganie. PROCAM rekomenduje ją do uprawy w całej Polsce, a szczególnie w pasie województw północnych.

Florian - podobnie jak odmiana poprzednia, zaliczana jest do grupy E i wchodzi na rynek polski dzięki rejestracji w Niemczech. Różni się od poprzedniczki średnio późnym terminem dojrzewania, a także odpornością na niedobór wody w glebie. Przy uprawie w rejonach posusznych, lub na glebach lekkich, należy stosować intensywną technologię produkcji. W oficjalnych niemieckich doświadczeniach odmianowych (LSV) w 2012 r. plonowała o 0,8t/ha wyżej, niż bardzo znana i popularna odmiana Akteur. Rośliny odznaczają się wysoką odpornością na mączniaka właściwego, fuzariozę kłosów i rdzę żółtą. W przeciwieństwie do innych odmian elitarnych, na glebach dobrych i bardzo dobrych, jej ziarno utrzymuje wysokie parametry jakościowe - zawartość białka i liczbę opadania.

Wydaje się, że szczególnie przydatną odmianą może się okazać Ennsio. Łączy w sobie kilka bardzo pozytywnych cech. Wysoką (jak na pszenicę ozimą) zimotrwałość - 5,5, duży potencjał plonowania a także niska podatność na trzy groźne choroby grzybowe: mączniaka właściwego, rdzę brunatną i fuzariozę kłosów. Czy moje przewidywania się sprawdzą? Okaże się za jakiś czas.