Jest kilka czynników, na które należy szczególnie uczulić się, podczas tego zabiegu. Należy pamiętać, że zbyt gęsty siew nie jest wskazany. Dlaczego? Tak wysiane pszenżyto może odznaczać się bowiem zwiększonym udziałem roślin o krótkich pędach, dodatkowo mniejszą liczbą ziaren w kłosie, ale też i masą. Rośliny takie po prostu się słabiej krzewią (z powodu niedoboru światła), są bardziej podatne na wyleganie i porażenie przez choroby.

Z kolei zbyt rzadki siew prowadzi do niedostatecznej obsady kłosów na jednostce siewnej. Dodatkowo plantacja taka jest bardziej wrażliwa na zachwaszczenie. W wypadku pszenżyta takie rozwiązanie jest ewentualnie polecane jedynie na glebach utrzymanych w dobrej kulturze , a także w warunkach wczesnej i chłodnej wiosny.

Generalnie jak wynika z metodyki integrowanej ochrony roślin, pszenżyto jare powinno być wysiewane na głębokość ok. 2-4 cm, w rozstawie rzędów 10-13 cm. Ale norma wysiewu dostosowana powinna być do warunków siedliskowo-agrotechnicznych, niezależnych zwykle od odmiany? Co to oznacza?

Warto wiedzieć, że na glebach, które są żyzne i dobrze zaopatrzone w składniki pokarmowe, może nastąpić silne krzewienie roślin, na nich norma wysiewu powinna być niższa i wynosić (kompleks pszenny) i termin optymalny siewu – 193 kg/ha (4,5 mln ziaren/ha), a dla opóźnionego – 251 kg/ha (5 mln ziaren/ha). W sytuacji, kiedy stanowisko jest uboższe wówczas norma się zwiększa. Na kompleksie gleby żytnim bardzo dobrym dla optymalnego siewu wynosi ona 215 kg nasion na ha, a dla terminu opóźnionego – 236 kg/ha (5,5 mln ziaren/ha). Z kolei na kompleksie żytnim dobrym analogicznie: optymalny – 236 kg/ha, a opóźniony – 257 kg/ha (6 mln ziaren/ha(. Przy czym należy pamiętać, że MTZ wynosi ok. 40 g, zdolność kiełkowania nasion 95 proc. i czystości 98 proc.

Ważny jest też przedplon. Przeważnie zboża uprawiane są po zbożach (w tym roku z powodu przesiewów może być to nagminne), wówczas racjonalnym byłoby zwiększenie normy wysiewu, ale już na stanowisku po roślinach bobowatych, które podnoszą zasobność gleby w azot i tym samym rozkrzewienie – wówczas zaleca się mniejszą normę wysiewu.

W jakich warunkach można jeszcze zwiększyć normę wysiewu i o ile? W wypadku kwaśnego odczynu gleby powinno się zwiększyć normę od 3 do 7 proc. w zależności od oddziaływania czynnika. Podobnie jest w wypadku mało starannej uprawy roli (zwiększona norma o 3-7 proc.), a także podczas dużego zachwaszczenia (wzrost o 2-5 proc.).

Zmniejszyć normę zaleca się, kiedy mamy do czynienia z dużym nasileniem chorób (2-6 proc.) i w wypadku regionów o klimacie sprzyjającym wyleganiu (1-6 proc.).