Owies powinien być wysiewany najwcześniej ze wszystkich zbóż jarych. Do siewu można przystąpić jak tylko można wjechać w pole, które uda się odpowiednio uprawić. Nie należy się martwić o niskie temperatury, owies jest wytrzymały na krótkotrwałe spadki temperatur, a ziarniaki kiełkują już w temp. 2-3°C.

Przy wczesnym siewie owies ma możliwość korzystania z zimowych zapasów wody w glebie i jest mniej porażany przez choroby i atakowany przez szkodniki. Wczesny siew umożliwia dodatkowo wydłużenie okresu krzewienia roślin, dzięki czemu powstaje więcej silnych pędów generatywnych, co ma zawsze przełożenie na wysokość plonu.

Co więcej niskie temperatury tuż po wschodach roślin działają stymulująco na rozwój rośliny, sprzyjają dobremu ukorzenieniu się, co ma później istotnie znaczenie podczas okresowych niedoborów wody. Owies ze wszystkich zbóż ma także największe wymagania co do wilgotności gleby. Do wytworzenia 1 t/ha ziarna wymaga ok. 35 l/m2 wody. Większych opadów wymaga w fazie strzelania w źdźbło, a przede wszystkim w okresie wyrzucania wiechy.

Ze zbóż gatunek ten jest najbardziej wrażliwy na opóźnienie terminu siewu. Opóźnienie siewu owsa o 10–14 dni powoduje zniżkę plonu o 15–22 proc. Ma to związek z tym, że rośliny wysiane poza terminem wytwarzają zdecydowanie mniejszą ilość wiech. Raczej nie powinno się wysiewać owsa jeśli nie udało nam się go zasiać w marcu (zwłaszcza w przypadku suchego przedwiośnia). Kwietniowe siewy (dopuszczalne w rejonach podgórskich) niosą ze sobą ryzyko znacznego spadku plonu ziarna. W przypadku opóźnienia terminu siewu i po gorszych przedplonach normę wysiewu należy zwiększyć o 5–10 proc. W gatunku tym mamy niewiele odmian tolerujących niewielkie opóźnienie siewu. Są to: Grajcar (zalecana do uprawy w rejonach górskich), Haker i Furm.

Ilość wysiewu dostosowuje się także do warunków pogodowych i siedliskowych. W warunkach mniej sprzyjających rozkrzewieniu produkcyjnemu roślin, owies siejemy gęściej. Gdy pH odbiega znacznie od optymalnego zwiększamy normę o 2-7 proc. Przy dużym zachwaszczaniu pola lub niestarannej uprawie zwiększamy o ok. 5-7 proc.

Należy jednak pamiętać, że przy optymalnym terminie siewu i w dobrych warunkach siedliskowych z dobrym dostępem do wody i składników pokarmowych, zbyt gęsty siew sprzyja wyleganiu roślin i rozwojowi chorób w łanie.