Optymalny termin zbioru kukurydzy z przeznaczeniem na kiszonkę to faza dojrzałości woskowo-szklista. Najprostszym sposobem jej określenia w warunkach polowych jest przełamanie kolby i ustalenie położenia linii skrobi szklistej na ziarniakach – powinna znajdować się w 1/3 ziarniaka.

By w pełni wykorzystać energię zawartą w ziarnie kukurydzy, podczas zbioru ziarno przepływające przez sieczkarnię powinno zostać dokładnie zgniecione. Pozwoli to na całkowite wykorzystanie przez układ pokarmowy bydła skrobi zawartej w ziarniakach. Przy niedokładnym rozdrobnieniu lub jedynie naruszeniu (zarysowaniu) ziarna straty będą widoczne gołym okiem.

Mianowicie podczas pasażu treści przez układ pokarmowy przeżuwacza całe ziarno kukurydzy nie zostanie strawione w całości. Jego resztki zostaną wydalone i będą widoczne w kale. Jest to strata paszy i strata finansowa dla gospodarstwa, ponieważ energię utraconą z dawki w ten sposób będzie trzeba wprowadzić w postaci dodatku energetycznego (śruta kukurydziana, tłuszcz chroniony) do dawki paszy treściwej. Dodatkowo suplementacja ta może się przyczynić do zwiększenia udziału pasz treściwych w dawce, przez co zwiększyć się może ryzyko wystąpienia kwasicy żwacza.