Zalecanym terminem zbioru kukurydzy na kiszonkę jest dojrzałość woskowa ziarna, przy zawartości 30 – 35% suchej masy. Zarówno zbyt wczesny, jak i późny zbiór kukurydzy przekłada się na zmniejszenie wartości pokarmowej kiszonki.

 

Wczesne cięcie zbyt wilgotnego materiału powoduje skierowanie fermentacji na złą drogę, w wyniku czego powstają duże ilości kwasów, w tym kwasu octowego. Dodatkowo taka kiszonka charakteryzuję się obniżoną wartością pokarmową, wynikającą z mniejszej zawartości skrobi.

 

Opóźniony termin zbioru, mimo wzrastającego poziomu energii, również nie jest pożądany, głównie ze względu na obniżenie strawności włókna i skrobi. Zdrewniałe rośliny i w pełni dojrzałe ziarno są również trudniejsze do rozdrobnienia. Dodatkowym mankamentem zbyt suchego materiału jest utrudnione jego zagęszczanie. Sucha sieczka kukurydziana „sprężynuje” podczas ugniatania. Utrudnia to pozbycie się powietrza i sprzyja tym samym rozwojowi grzybów, co niesie za sobą ryzyko porażenia mykotoksynami.

 

W związku z powyższym należy dokładnie ustalić termin zbioru. Jak to zrobić?

Można posłużyć się popularną metodą określania położenia linii mlecznej na ziarnie. Jej położenie w połowie ziarniaka oznacza zawartość suchej masy na poziomie około 28%. Natomiast, gdy znajduje się w 1/3 od podstawy ziarniaka, daje wartość około 35% suchej masy. Metoda ta jest jednak dość subiektywna. Nie uwzględnia ona niektórych czynników zewnętrznych, przez co może być obarczona błędem.

 

Bardziej wiarygodną metodą wyznaczania terminu zbioru wydaje się być określanie zawartości suchej masy. Do tego celu wykorzystać można kuchenkę mikrofalową. Próbkę przeznaczoną do analizy należy wcześniej rozdrobnić i odważyć dokładną ilość, dla uproszczenia może to być 100 gram. Próbkę umieszczamy w naczyniu żaroodpornym, które następnie wkładamy do mikrofalówki na 4 minuty przy bardzo wilgotnym materiale lub na 2 minuty przy suchym. Za każdym razem po wyjęciu ważymy i zapisujemy wynik. Przy kolejnych minutowych cyklach wraz z naszą próbką wstawiamy do mikrofalówki żaroodporną szklankę z wodą, co zabezpieczy suszoną próbkę przed zapaleniem. Suszenie prowadzimy tak długo, aż wynik przestanie się zmieniać, wówczas zawartość naczynia stanowić będzie badaną przez nas suchą masę.