Niedobór manganu może powodować upośledzenie wzrostu, nieprawidłowości budowy szkieletu (skrócenie i zdeformowanie kości), zaburzenia rozrodu oraz nieprawidłowości u noworodków (w tym ataksję – spowodowaną brakiem rozwoju ucha wewnętrznego). Zmiany szkieletowe są związane z utratą enzymów galaktotransferazy i glikozylotransferazy, które są niezbędne do produkcji mukopolisacharydów i glikoprotein substancji podstawowej chrząstki i kości.

Mangan

Manganowa dysmutaza nadtlenkowa działa wspólnie z innymi przeciwutleniaczami, minimalizując gromadzenie się reaktywnych form tlenu, które mogłyby uszkadzać komórki. Mangan występuje w najwyższych stężeniach w mitochondriach komórek. Gromadzi się również w macierzy nieorganicznej kości.

Większość wchłanianego manganu w diecie jest usuwana z krążenia wrotnego przez wątrobę i wydalana z żółcią. Niewielka część jest związana z transportem w wątrobie i uwalniana do krążenia w celu jego transportu do tkanek. Część wchłoniętego manganu wiąże się z 2-makroglobuliną i albuminą i pozostaje w krążeniu. Proporcja manganu wchłanianego z diety wynosi 4 proc. i najczęściej jest bliższa 1 proc. Wydaje się, że nie istnieje mechanizm zwiększający efektywność wchłaniania manganu podczas jego niedoboru. Główną kontrolą homeostatyczną manganu jest regulacja wydalania go z żółcią. Krążenie jelitowo-wątrobowe manganu może być również czynnikiem wpływającym na homeostazę manganu. Mangan praktycznie nie jest wydalany z moczem (...).