- Wartość zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych i ich potencjał produkcyjny są ściśle związane z dwoma parametrami. Najważniejszym jest skład botaniczny runi, a wtórnym dopiero plony – tłumaczył podczas wykładu na Targach Ferma w Łodzi prof. dr hab. Roman Łyszczarz z Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy.

Aby wyznaczyć wskaźnik WUŁ, należy wykazywać się znajomością około 20 – 25 gatunków roślin łąkowo-pastwiskowych. Znaczenie każdego z tych gatunków opisane jest tzw. liczbą wartości użytkowej (lwu), która mieści się w przedziale od 3 do 10.

Najwyższe wartości przypisane są nielicznym trawom, koniczynom oraz lucernie. Natomiast wartości ujemne otrzymały gatunki zawierające substancje trujące, szkodliwe toksyny, nietracące tych właściwości w procesie konserwacji i przechowywania.

Wskaźnik WUŁ jest sumą iloczynów procentowego udziału każdego gatunku i jego liczby wartości użytkowej, dzieloną przez 100. W zależności od wysokości tego parametru wyznaczono 5 kategorii zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych, gdzie 1 oznacza bardzo dobrą (WUŁ>8,1), a 5 niedostateczną wartość łąki (WUŁ<2,0).

Według prof. Łyszczarza krowy o wydajności powyżej 10 tys. kg mleka powinny otrzymywać ruń bardzo dobrą o wskaźniku WUŁ mieszczącym się w przedziale 9 – 10. O znaczeniu dbałości o użytki zielone mówi fakt, że każde podwyższenie tego wskaźnika o 1 pkt. pozwala na zwiększenie wydajności krowy o ok. 1 tys. kg mleka w ciągu laktacji.