Cielętom już w pierwszym tygodniu życia można podawać mieszankę treściwą składającą się z całego ziarna kukurydzy, prestartera białkowego (najczęściej w postaci gotowej mieszanki granulowanej typu CJ) oraz opcjonalnie całego ziarna owsa.
Przykładowy skład takiej mieszanki może wyglądać następująco: prestarter, pełne ziarno kukurydzy oraz ziarno owsa w stosunku 2:1:1. Tak skomponowana mieszanka stymuluje rozwój żwacza i przygotowuje cielęta do roli przeżuwacza.
Żywienie takie skraca również okres pojenia preparatami mlekozastępczymi, które są dość drogim pokarmem. Preparaty mlekozastępcze możemy odstawić w przypadku pobierania przez cielę 1,5 kg paszy stałej. Mieszankę taką należy wycofać z żywienia, jeżeli zauważymy w kale niestrawione, całe ziarno kukurydzy.
Ważne jest, aby mieszanka była zadawana częściej w mniejszych ilościach. Duża dawka podana jednorazowo może zostać przez cielęta zamoczona i ulec zapleśnieniu, co może stać się przyczyną wystąpienia biegunek w przypadku pobrania takiej paszy.
Oprócz wartości pokarmowej, dodatkową zaletą zastosowania pełnego ziarna w żywieniu cieląt jest pozytywny wpływ na rozwój mięśni żuchwy poprzez próby gryzienia i rozcierania ziaren.