Dobre zapłodnienie jaj kaczek pekin kojarzonych z kaczorami piżmowymi możliwe jest tylko w wyniku sztucznego unasieniania, a nie w sposób naturalny. Dlatego chów takich kaczek jest dość drogi, gdyż wymaga zorganizowania fermy, w której kaczki pekin będą unasieniane nasieniem kaczorów piżmowych. Wprawdzie w małych gospodarstwach można mulardy uzyskać także w sposób naturalny, tworząc kilka wyodrębnionych stadek, każde z jednym kaczorem piżmowym i czterema kaczkami pekin, ale zapłodnienie jaj jest bardzo niskie, gdyż nie przekracza 30-40 st. C.
Mulardy nadają się najlepiej do uboju w wieku 11 tygodni w chowie intensywnym i 12-13 tygodni - w chowie ekstensywnym. Ważą wtedy 3,6-3,7 kg. Ptaki te rosną więc wolno, podobnie zresztą jak kaczki piżmowe. Tuszka patroszona z szyją waży około 2,3 kg, a wydajność rzeźna waha się od 62 do 64 st. C.. Udział mięśni piersiowych w tuszce patroszonej z szyją wynosi 23 st. C., mięśni nóg - 14 st. C., skóry z tłuszczem - 18 pr st. C.. U kaczek, w porównaniu z kaczorami, stwierdza się większą wydajność rzeźną i nieco większe otłuszczenie tuszek, ale nie są to duże różnice.
Mieszańce kaczora piżmowego z kaczką pekin są mniej wrażliwe na niższe temperatury odchowu i gorsze warunki środowiskowe niż kaczki piżmowe. Mimo to powinny przebywać w pomieszczeniu ogrzewanym, w którym trzeba zapewnić pod kwokami następującą temperaturę: pierwszy tydzień życia - 33-35 st. C, drugi - 30-33 st. C, trzeci - 27-28 st. C, następne tygodnie - około 20 st. C. Ściółkę w pomieszczeniu powinna stanowić sucha słoma żytnia, a na wybiegu - suchy żwir lub słoma, jak w pomieszczeniu.
Mulardy nie mają zbyt dużych wymagań pokarmowych. Przy utrzymaniu ptaków systemem intensywnym żywi się je mieszankami granulowanymi o składzie podobnym, jak dla kaczek pekin. Mulardy rosną wolniej niż pekiny, dlatego muszą przez dłuższy czas - do 4. tygodnia życia - otrzymywać w pierwszym okresie odchowu mieszankę zawierającą od 18 do 20,3 pr st. C. białka i 2800-2900 kcal energii metabolicznej w 1 kg paszy. Od 5. do 13. tygodnia życia podaje się ptakom mieszankę zawierającą 15-17,6 st. C. białka i 2650-2750 kcal energii metabolicznej w 1 kg. Do ósmego tygodnia życia kaczory i kaczki, odchowywane systemem intensywnym, żywi się bez ograniczeń granulowaną mieszanką pełnodawkową. Od dziewiątego tygodnia życia wprowadza się w żywieniu kaczek, poza mieszanką granulowaną, do 50 g mieszanki zbożowej, zawierającej śrutę pszenną, jęczmienną i owsianą.
Mulardy, podobnie jak kaczki piżmowe, reagują silnie na złą jakość mieszanki paszowej. Dotyczy to zwłaszcza mikotoksyn, które powodują spowolnienie wzrostu i masowe upadki. Ptakom tym trzeba zapewnić także dodatek składników mineralnych, podawanych w oddzielnych korytkach. Mieszanka mineralna powinna zawierać kredę pastewną, mieszankę mineralną MMD i gruboziarnisty, suchy żwir. Składniki mineralne miesza się w proporcji 1:2:4.
W pomieszczeniu, w którym przebywają kaczki, trzeba zapewnić intensywną wentylację oraz oświetlenie od 17 do 18 godzin na dobę. Mulardy nie są odporne na chorobę Derzsy'ego, dlatego należy je zaszczepić między trzecich a czwartym tygodniem życia.Dla mulardów odchowywanych systemem ekstensywym przeznacza się zielone i żyzne pastwisko. Kaczki mieszańce bardzo dobrze żerują i dobrze wykorzystują pastwisko. Ptaki można na nie wypuścić już w wieku 5-6 tygodni życia. Ruch na powietrzu zwiększa odporność i żywotność kaczek, co wpływa korzystnie na przemianę materii.
Mieszańce kaczora piżmowego z kaczkami pekin żywi się systemem kombinowanym: do woli - mieszanką sypką, dwa razy dziennie - wilgotną mieszanką sypką w formie kruszonki z dodatkami. Do mieszanki wilgotnej dodaje się tyle wody lub zsiadłego mleka, aby po wymieszaniu powstała kruszonka nie lepiąca się do palców. Do kruszonki można dodawać drobno p st. Ciętą zielonkę, parowane ziemniaki, rozdrobnioną marchew i inne pasze objętościowe. Takiej paszy podaje się tylko tyle, aby ptaki zjadły ją w ciągu jednej godziny. Po zakończeniu karmienia ptaków należy dokładnie umyć karmidła. Od dziewiątego tygodnia życia można wprowadzać do mieszanki sypkiej, podawanej bez ograniczeń, 10 st. C. mieszanki zbożowej, składającej się z trzech lub czterech rodzajów zbóż, oraz wilgotną kruszonkę z udziałem roślin okopowych i zielonki. Bardzo ważne w żywieniu kaczek jest stosowanie mieszanki mineralnej, podawanej zawsze w oddzielnych korytkach.
Odchów kaczek systemem ekstensywnym i uzyskanie surowca rzeźnego trwa dłużej niż systemem intensywnym. Tak odchowane kaczki są dobrze umięśnione, mało otłuszczone i mają smak mięsa inny niż odchowywane systemem intensywnym.
Mimo przeważnie wyższej ceny piskląt mieszańców kaczora piżmowego z kaczkami pekin, do upowszechnienia ich chowu powinny zachęcać zalety mulardów: duża żywotność, mniejsze wymagania cieplne i żywieniowe, a także walory kulinarne, w tym zwłaszcza dobre umięśnienie i małe otłuszczenie.
Żywienie kombinowane
W małych gospodarstwach rolnych stosuje się najczęściej żywienie kombinowane drobiu. Polega ono na podawaniu części dawki pokarmowej w postaci mieszanki lub zboża i części w formie wilgotnej, z udziałem pasz okopowych i zielonek. Jest to najlepszy sposób na potanienie chowu drobiu, żywienie stanowi bowiem aż 60-70 st. C. kosztów chowu.
Żywienie kombinowane pozwala na wykorzystanie na pasze wielu tanich surowców. Cennym uzupełnieniem dawki pokarmowej mogą być, na przykład, produkty przemysłu rolno-spożywczego. Do tej grupy pasz należą: mączki roślinne, płatki i susz ziemniaczany, susz i wysłodki buraczane, kiełki słodowe, drożdże pastewne, gluten kukurydziany i pszenny, zarodki kukurydzy i pszenicy, koncentraty białkowo-tłuszczowe. Produkty te mają przeważnie znaczenie regionalne. Wartościowym uzupełnieniem dawki pokarmowej dla kaczek mogą być także rośliny okopowe, czyli ziemniaki parowane i marchew surowa. Cenną paszą może być dobrze zrobiona kiszonka, zwłaszcza wieloskładnikowa. Kaczki są przystosowane do pobierania dużych ilości zielonek i dobrze je wykorzystują jako dodatek do innych pasz lub na pastwisku. Ptakom tym można też podawać w niewielkich ilościach siano, słomę, plewy i strączyny. Rolnicy często dodają do pasz dla drobiu zioła, licząc na korzystne efekty w postaci lepszego umięśnienia tuszek albo poprawienia smaku mięsa. Nie potwierdzają tego badania. Nie odnotowano bowiem wyraźnych różnic w st. Cenie smakowitości mięsa i innych wyników produkcyjnych między ptakami żywionymi paszą z ziołami w porównaniu z żywionymi paszą bez ziół.
Źródło: "Farmer" 05/2005
Obserwuj nas w Google News
Komentarze