Kolejna wada to zmieniona skorupa, co jest widoczne „gołym okiem", zaś ich powstanie może być skutkiem nieprawidłowego metabolizmu wapnia (osobniczo), uszkodzenia podczas nieodpowiedniego łapania i przepłaszania ptaków, gdy kury mają za małą ilość gniazd, ale skorupa może także odbiegać od normy na skutek inwazji w stadzie pasożytów wewnętrznych czy wybuchu chorób (np. IB). W praktyce drobiarskiej spotyka się także skorupy o prawidłowym wyglądzie, lecz bardzo delikatne i łatwo tłukące się. Jest to z kolei negatywny efekt nieprawidłowo ułożonej dawki pokarmowej. Skorupa jaja wylęgowego musi być gładka i uwapniona, pozbawiona pęknięć i nierówności, podobnie jaja spożywcze klasy A i B cechują się nieuszkodzoną skorupą.
Wspomniane już czynniki żywieniowe w ogromnej mierze wpływają także na zmianę koloru wewnętrznej warstwy jaja. I tak kury korzystające z wolnej przestrzeni, które zjadają dziko rosnące rośliny krzyżowe mogą znosić jaja o zielonej barwie żółtka. Jego kolor może być zmieniony po podaniu określonych substancji leczniczych: przybierając barwę szarą (po podaniu chlorotetracykliny) czy brązową (po podaniu niektórych leków odrobaczających). Również nadmierny udział lub dyskusyjna jakość barwnika w dawce dla niosek może sprawić, że kula żółtkowa zmieni kolor.
Nieswoisty zapach - tak jak mleko krowie tak i kurze jajo bardzo łatwo chłonie zapachy z zewnątrz. Stąd wymagania stawiane przechowalniom produktów i ich opakowaniom.
Poza czynnikami zewnętrznymi istotne znaczenie dla tego parametru ma żywienie ptaków: kury nioski otrzymujące nadmierne ilości śruty rzepakowej czy mączki rybnej mogą znosić jaja o „rybim posmaku i zapachu". Brak obcego zapachu jest warunkiem koniecznym do spełnienia przy klasyfikowaniu jaj spożywczych dla klasy A i B.
Komentarze