Rzepakowa czy sojowa?

Ewa Myśliwiec 11-03-2010, 11:40

Fot. Adobe Stock 8 listopada 2022

Nie da się ukryć, że pasze rzepakowe są znacznie tańszym źródłem białka niż śruta sojowa. Mimo że produkcja zwierząt w Polsce nie jest możliwa bez importowanej śruty sojowej to jednak udział pasz rzepakowych w bilansie białka dla zwierząt w kraju może być większy. Tego życzyliby sobie nie tylko Polski Związek Producentów Pasz, ale także inni branżowcy.

PARTNER SERWISU

W Balicach koło Krakowa odbyła się konferencja na temat „Pasze rzepakowe w żywieniu zwierząt”. Organizatorem konferencji było Polskie Stowarzyszenie Producentów Oleju we współpracy z Instytutem Zootechniki i Polskim Związkiem Producentów Pasz. Wśród ponad 110 uczestników znaleźli się hodowcy zwierząt, doradcy z ODR-ów, przedstawiciele firm paszowych i olejarskich, świata nauki i mediów.

Podczas konferencji uroczyście podpisano porozumienia o współpracy PSPO z:
- Polskim Związkiem Producentów Pasz
- Polską Federacją Hodowców Bydła i Producentów Mleka
- Polskim Związkiem Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „POLSUS”
Współpraca będzie stanowić wkład w zrównoważony rozwój produkcji i przetwórstwa nasion rzepaku, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania w krajowej hodowli pasz rzepakowych.

Konferencja była doskonałą okazją do dyskusji, którą poprowadził prezes Polskiego Związku Producentów Pasz Józef Śliwa. W jej trakcie wyłoniły się wnioski, które teraz mają być wcielane w życie.

W związku z dynamicznym rozwojem produkcji rzepaku i wzrostem przerobu nasion dla potrzeb biopaliw podaż pasz rzepakowych na rynku będzie wzrastać. Jednakże eksport tych pasz stanowi obecnie ok. 40 proc. produkcji.

Postęp hodowlany spowodował dostępność surowca paszowego o znacznie ulepszonych właściwościach niż 20, 30 lat temu – uprawiamy wyłącznie odmiany rzepaku podwójnie ulepszone tzw. 00, o niskiej zawartości glukozynolanów i wyeliminowanym kwasem erukowym. Poza tym badania w kierunku odmian żółtonasiennych rzepaku sprzyjają dalszej obniżce glukozynolanów.

Uczestnicy konferencji zgodzili się, że jak dotąd nie wykorzystujemy zalecanych poziomów śruty rzepakowej i makuchu w dawkach pokarmowych dla zwierząt, zwłaszcza dla bydła i trzody.

Ani śruta, ani makuch nie powinny być traktowane jako odpady – to cenne źródło białka i energii, którego w trakcie przerobu nasion rzepaku uzyskuje się więcej niż oleju rzepakowego
Pasze rzepakowe zawierają także wartościowe aminokwasy, potrzebne w zdrowym żywieniu zwierząt. Przemysł paszowy oczekuje takiego surowca jak pasze rzepakowe, dzięki któremu można obniżyć cenę pasz i zwiększyć produkcyjność hodowli.