Na naszych polach o tej porze coraz częściej widać żółcące się łany słonecznika. Widok ten cieszy pszczelarzy – dopatrują się oni bowiem w tej uprawie cennego pożytku dla pszczół, a co za tym idzie źródła pozyskania miodu. Jednak w zeszłym sezonie pierwszy optymizm przerodził się w rozczarowanie – szybko okazało się, że wielu pszczelarzy nie zebrało ze słonecznika ani grama miodu. Choć literatura wskazuje na to, że z hektara uprawy można pozyskać nawet 100 kg miodu, to większość pszczelarzy nie zebrała z tego pożytku ani grama.
Słonecznik nie nektaruje?
Jest to opinia obserwowana zarówno w mediach społecznościowych, jak i potwierdzona przez jednego z pszczelarzy z którym rozmawialiśmy:
- Drugi rok wywożę pszczoły na słonecznik, w tym roku mamy dużą plantację około 150 metrów od pasieki, i nie obserwuję, by w ulach przybywało miodu. Nie znam też kogokolwiek, komu w naszym kraju udało się wyprodukować tą odmianę miodu. Ciężko powiedzieć co za to odpowiada: może kiepskie gleby, może ograniczone opady – tłumaczy pszczelarz.
Jak dodaje, słonecznik nie jest jednak dla pszczół pożytkiem bezwartościowym. Charakteryzuje się on bowiem bardzo wysoką produkcją wysokiej jakości pyłku. Dzięki temu rodziny w lecie doskonale się rozwijają, co daje dobrą bazę do szybkiego rozwoju wiosennego, co przekłada się na wysoką produkcję wczesnych odmian miodu.
Właściwości miodu słonecznikowego
Cechą charakterystyczną miodu słonecznikowego jest intensywny żółty kolor, którego nasycenie wzrasta wraz z krystalizacją produktu. Sam proces krystalizacji zachodzi dość szybko, podobnie jak w przypadku miodów wielokwiatowych.
Wskazuje się na wysokie walory zdrowotne tegoż miodu. Polecany jest w schorzeniach górnych dróg oddechowych, oskrzeli, czy płuc. Korzystnie wpływa również na układ pokarmowy. Tak jak każdy inny gatunek miodu warto go stosować rozpuszczony w szklance ciepłej (ale nie gorącej!) wody. Powinna ona mieć temperaturę nie większą niż 40 st. C. W kontakcie z wyższą temperaturą zniszczeniu ulega struktura enzymów, które są głównym czynnikiem prozdrowotnym zawartym w miodzie.
Miód słonecznikowy z Ukrainy
Ze względu na dobre warunki glebowe, ale też ogromną powierzchnię upraw, miód słonecznikowy jest wiodącym gatunkiem pozyskiwanym w tym kraju. Szacuje się, że 80-90 proc. całej ukraińskiej produkcji miodu stanowi właśnie ten gatunek. Przed zakupem takiegoż miodu upewnijmy się zatem jaki jest kraj pochodzenia produktu. Informacja na etykiecie mówiąca o tym, że miód pochodzi z krajów spoza UE powinna być dla nas sygnałem ostrzegawczym. Dotyczy to zresztą wszystkich innych gatunków miodu. Wszak lepiej jest wspierać krajowych pszczelarzy.
Uprawa słonecznika w Polsce
O ile jeszcze kilka lat temu słonecznik siany na ziarno był w naszym kraju uprawą niemal egzotyczną, to zeszłoroczna agresja Rosji na Ukrainę sprawiła, że popularność tej rośliny gwałtownie wzrosła. Słonecznik cieszy się popularnością zwłaszcza tam, gdzie jakość gleb nie należy do najlepszych. Ma on bowiem stosunkowo niskie wymaganie glebowe, choć – co warto podkreślić, bardzo duże wymagania wodne. Niemniej areał uprawy słonecznika w ubiegłym roku wyniósł w naszym kraju około 64 tys. ha gdy rok wcześniej rośliną tą obsiano niespełna 20 tys. ha. Najwięcej słonecznika uprawiano w zeszłym roku w Wielkopolsce, na Mazowszu, oraz w województwach dolnośląskim i podlaskim.
Obserwuj nas w Google News
Komentarze