Kontrolą objęto 119 podmiotów (72 sklepy, 33 producentów i 14 rolników prowadzących działalność w ramach rolniczego handlu detalicznego). W zakresie cech organoleptycznych sprawdzono 141 partii miodu. Z uwagi na nietypowe cechy sensoryczne (smak, zapach, barwę) zakwestionowano 8 partii (5,7%).

Niska jakość i zafałszowanie miodu

Parametry fizykochemiczne skontrolowano w 158 partiach miodu, z czego 18 zakwestionowano (11,4%). Wykryte nieprawidłowości dotyczyły m.in. zawyżonej zawartości 5-hydroksymetylofurfuralu (HMF), obecności dekstryn skrobiowych i zaniżonej wartości liczby diastazowej.

 

Fałszowanie geograficzne miodu

Analizę pyłkową wykonano w 81 partiach miodu, z czego 18 zakwestionowano (22,2%). Nie potwierdzono pochodzenia botanicznego miodów deklarowanych jako odmianowe (ze względu na brak przewagi pyłku przewodniego wskazującego na daną odmianę), a także ich polskiego pochodzenia (z uwagi na obecność ziaren pyłku roślin obcych dla naszej strefy klimatycznej).

 

Wiele nieprawidłowości w oznakowaniu miodu

Oznakowanie zweryfikowano ogółem w przypadku 284 partii (223 partii miodu i 61 partii produktów na bazie miodu), z czego w 114 stwierdzono nieprawidłowości (75 partiach miodu – 36,6% i 39 partiach produktów na bazie miodu – 63,9%). Dotyczyły one m.in.:

  • Braku wskazania w nazwie miodu jego rodzaju.
  • Deklarowania nieprawidłowej odmiany, której nie potwierdziła analiza pyłkowa.
  • Użycia niewłaściwej nazwy dla produktów złożonych z miodu i różnych składników (np. syropu daktylowego, owoców czy ziół) poprzez użycie w nazwie określenia „miód” (w tym wyróżnienie go większą czcionką) z uwagi na definicję miodu jako nazwy prawnej zarezerwowanej dla produktu jednoskładnikowego niezawierającego dodatków.
  • Braku nazwy opisowej lub użycia nazwy uniemożliwiającej konsumentom poznanie rzeczywistego charakteru produktów na bazie miodu i odróżnienie ich od innych produktów, z którymi mogą zostać pomylone.