Właściwości buforujące paszy, w dużej mierze zależą od zawartości białka ogólnego. Im więcej białka w mieszance, tym zdolność wiązania kwasów przez paszę jest większa. Taka mieszanka, w szybkim tempie podnosi pH treści przewodu pokarmowego, przez co stwarza dobre warunki rozwoju szkodliwej mikroflory. Dodatek aminokwasów syntetycznych, pomaga w prawidłowym zbilansowaniu składu białka, przez co, jego całkowita zawartość w składzie mieszanki maleje. Zmniejsza to ryzyko występowania biegunek, na tle bakteryjnym. Dzięki dobrze zbilansowanej paszy, ograniczona jest także emisja amoniaku do otoczenia, przez co mikroklimat chlewni, ulega poprawie.
Enzymy
Prosięta odsadzane w 3-4 tygodniu życia, w dużej mierze wciąż odżywiają się mlekiem. Ich organizm, przystosowany jest do trawienia laktozy, natomiast sekrecja enzymów trawiących polisacharydy, jest względnie niska. Resztki paszy treściwej, mają tendencję do zalegania w przewodzie pokarmowym, stwarzając siedlisko dla rozwoju patogennej mikroflory. Dodatek enzymów paszowych, poprawia strawność paszy, i zapobiega jej zaleganiu w układzie trawiennym prosiąt. Najczęściej stosuje się enzymy wspomagające trawienie skrobi (α-amylaza) i polisacharydy nieskrobiowe, wchodzące w skład frakcji włókna (β-glukanaza). Często stosowanym enzymem, jest także fitaza, katalizująca proces hydrolizy organicznych związków fosforu - fitynianów. Dzięki temu organizm prosiąt, jest lepiej zaopatrzony w fosfor.
Zakwaszacze
Zakwaszacze, to dodatki, bez których prawidłowy odchów prosiąt, jest niemożliwy. Ich działanie polega na obniżaniu pH treści przewodu pokarmowego, wskutek czego wzrost szkodliwych drobnoustrojów, zostaje zahamowany. Dodatkowo, udział zakwaszaczy zwiększa smakowitość mieszanki paszowej, a także poprawia strawność składników odżywczych. Jako zakwaszaczy, najczęściej używa się kwasów organicznych, takich jak kwas mrówkowy, octowy, winowy czy jabłkowy. W niektórych preparatach stosuje się także słabe kwasy organiczne, takie jak kwas fosforowy (V).
Probiotyki
Mianem probiotyków, określa się preparaty, zawierające żywe lub liofilizowane kultury symbiotycznych drobnoustrojów. Najczęściej są to bakterie, należące do grup Lactobacillus, Enterococcus, Bifidobacterium i Streptococcus. Spotykane są również preparaty, zawierające drożdże Sacharomyces Cerevisae. Działanie probiotyków zachodzi na kilku płaszczyznach. Po pierwsze, pożyteczne mikroorganizmy zasiedlają powierzchnię przewodu pokarmowego, wypierając drobnoustroje patogenne. Dodatkowo, większość z nich syntetyzuje znaczne ilości kwasu mlekowego, stwarzając niekorzystne warunki rozwoju szkodliwych mikroorganizmów. Poza tym, niektóre grupy drobnoustrojów, produkują naturalne antybiotyki (acidofilina, lactobacilina), ograniczające występowanie patogennej mikroflory. Probiotyki poprawiają również smakowitość paszy.
Substancje wabiące
W prewencji zaburzeń przewodu pokarmowego odsadzanych prosiąt, istotne jest jak najszybsze pobranie paszy stałej. Stymuluje ona, bowiem rozwój przewodu pokarmowego i przyspiesza sekrecje enzymów amylolitycznych. Zaleca się, aby pobieranie pierwszej mieszanki treściwej, nastąpiło już w 6-7 dniu życia. Aby zachęcić zwierzęta do spożycia paszy stałej, niezbędny jest dodatek substancji aromatyzującej. Gwarantuje to wczesne rozpoczęcie pobrania mieszanki treściwej, i ogranicza występowanie zaburzeń okołoodsadzeniowych.
Komentarze