Podczas briefingu prasowego Jażdżewski podkreślił, że jest to bardzo ważna i dobra informacja dla wszystkich hodowców trzody chlewnej w kraju.
Jestem niezmiernie rad, żeby móc przekazać polskim hodowcom świń, że jesteśmy krajem wolnym od choroby Aujeszkyego” – mówił. - Oznacza to, że wreszcie po 15 latach zwalczania tej choroby w Polsce będziemy mogli wywozić nasze polskie świnie - zarówno do uboju, jak i hodowli - do praktycznie wszystkich krajów członkowskich Unii Europejskiej. Z kolei, aby móc sprowadzać świnie do Polski, trzeba będzie spełnić dodatkowe standardy -dodał.

Czytaj więcej
Grędzina: stado krów i byków terroryzuje wieśDobre wiadomości dla hodowców
Po raz pierwszy choroba Aujeszkyego pojawiła się w Polsce w 1958 r. u zwierząt futerkowych. Pierwsze zachorowanie u świń zarejestrowano rok później. W 2008 roku wprowadzono program zwalczania choroby. Tylko podczas pierwszego roku jego realizacji stwierdzono zachorowania w przypadku 12 659 stad. Obecnie choroba na terenie polski została zupełnie wyeliminowana.
Są takie kraje jak Niemcy, Francja, które mają podobne status, jak Polska w tej chwili, ale rzeczywiście w znacznym stopniu ograniczyły możliwość przywozu żywych świń do Polski z części krajów wspólnoty europejskiej m.in. z Italii czy ze Słowacji. Także tutaj znacznie rozszerzamy rynek dla polskich hodowców świń – stwierdził zastępca głównego lekarza weterynarii.

Czytaj więcej
Produkcja wieprzowiny w UE wciąż spadaCzym jest choroba Aujeszkyego?
To wirusowa chorobą zakaźna zwierząt gospodarskich i wolno żyjących, głównie świń. Na zakażenie wirusem wrażliwe są niemal wszystkie gatunki ssaków, z wyjątkiem człowieka i małp bezogonowych. Czynnikiem chorobotwórczym jest wirus SHV-1
Do zakażenia może dojść drogą donosową, doustną, poprzez uszkodzenie skóry, w czasie krycia lub unasienniania lub droga wewnątrzmaciczną (płody od matki). Zwierzęta mięsożerne (np. psy, koty) mogą zarazić się chorobą przez zjedzenie surowej zakażonej wieprzowiny. Wirus u świń atakuje wiele narządów. Może się utrzymywać w stanie latentnym (uśpionym) nawet przez okres całego życia świni. Typowe objawy choroby to gorączka, szare zabarwienie skóry, duszność, biegunka, spadek ciężaru ciała, większe zużycie paszy, drżenie mięśni (drżączka prosiąt), wygięcie kręgosłupa, ślinotok, niedowłady, porażenia, u loch: zaburzenia rozmnażania (ronienia, martwe płody, słabe mioty, spadek liczby prosiąt w miocie).
U innych gatunków zwierząt (bydło, psy, koty) choroba cechuje się głównie objawami ze strony układu nerwowego: niedowłady, porażenia, bardzo silny świąd, który prowadzi do samookaleczeń zwierzęcia. Dla nich choroba ta jest śmiertelna.
Komentarze