Zeszłoroczna decyzja KE o przeniesieniu sześciu gmin z Podlasia do części III (zagrożenia), czyli tak naprawdę stworzenia nowej strefy na terenie Polski, była podyktowana m.in. wystąpieniem ogniska ASF u świń domowych w Polsce w okresie styczeń-luty 2015 r. KE do części III przeniosła wówczas następujące obszary: 
- w powiecie sokólskim, gminy: Krynki, Kuźnica, Sokółka i Szudziałowo, 
- w powiecie białostockim, gminy: Gródek i Michałowo.

W decyzji KE z 29 kwietnia 2016 r. czytamy, że od lutego 2015 r. na obszarach Polski ujętych w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE nie odnotowano ognisk afrykańskiego pomoru świń u świń domowych. Ponadto w gospodarstwach na tych obszarach wprowadzono w zadowalający sposób nadzór nad środkami bezpieczeństwa biologicznego w oparciu o Krajowy Program Bezpieczeństwa Biologicznego mający na celu zapobieżenie rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń. Fakty te wskazują na poprawę sytuacji epidemiologicznej. W związku z tym, wymienione obszary tego państwa członkowskiego należy przenieść z części III do części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

Wspomniane części opisują regiony pod względem ryzyka wystąpienia i występowania afrykańskiego pomoru świń. Decyzja KE 2014/709/UE opisuje następująco pozostałe części:

- część I oznacza, że ryzyko wynika z pewnej bliskości zakażenia w populacji zdziczałych świń,

- część II opisuje obszar pod względem ryzyka szerzenia się ASF i ogólnej sytuacji epidemiologicznej, dotyczącej tylko populacji zdziczałych świń, czyli wszystkich świń, które nie są utrzymywane w gospodarstwach - w tym dzików,

- część III  oznacza, że choroba dotyczy gospodarstw trzody chlewnej i populacji zdziczałych świń,

- część IV - sytuacja epidemiologiczna jest ustabilizowana, a choroba stała się endemiczna, dotyczy Sardynii.

Gospodarstwa trzody chlewnej z części III były objęte zakazem przemieszczania świń, nasienia, komórek jajowych, zarodków, świeżego mięsa wieprzowego, wszelkich produktów mięsnych zawierających wieprzowinę i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego ze świń. Sytuacja na obszarach części III jest opisywana jako dynamiczna, a jej rozwój jest niepewny. Położenie gospodarstwa trzody chlewnej w części III, praktycznie uniemożliwia jego funkcjonowanie.

Jedyne odstępstwo w części III dotyczyło wysyłki (poza obszar cz. III) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego ze świń, w tym nieprzetworzonych martwych zwierząt z gospodarstw lub tusz z rzeźni do zakładu przetwórczego, spalarni lub współspalarni - zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłanie takich produktów.

Odstępstwo pozwala na bezpieczne usuwanie produktów ubocznych w sposób odpowiedni do stwarzanego ryzyka.