Mimo że prosięta cechują się niskim zapotrzebowaniem energetycznym, pobierają one również niewielkie ilości paszy. Sprawia to, że mieszanka dla najmłodszych zwierząt powinna się cechować koncentracją energii metabolicznej w granicach 14 – 14,5 MJ/kg. Prosięta są również wrażliwe na obecność związków antyżywieniowych w paszy. Substancje takie jak polisacharydy nieskrobiowe czy alkilorezorcynole mogą powodować biegunki, a wysoka aktywność inhibitorów trypsyny pogarsza strawność białka w paszy. Wymienione czynniki sprawiają, że w mieszankach dla prosiąt wysokie jest znaczenie ziarna kukurydzy. W porównaniu z innymi gatunkami zbóż, kukurydza bogata jest w tłiszcz. Jego zawartość w ziarnie kukurydzy, jest średnio dwukrotnie wyższa niż w jęczmieniu, życie, czy pszenżycie. W połączeniu z wysoką zawartością skrobi sprawia to, że kukurydza cechuje się najwyższą wartością energetyczną ze wszystkich zbóż paszowych. Wynosi ona 14,1 MJ/kg ziarna.

Kukurydza zawiera także nieznaczne tylko ilości związków oddziałujących szkodliwie na prosięta. W jej składzie występują jedynie nieznaczne ilości polisacharydów nieskrobiowych i fitynianów, których działanie z łatwością można zneutralizować przy udziale enzymów paszowych. Ziarno kukurydzy jest wolne od alkilorezorcynoli, tanin, czy inhibitorów proteaz, które to związki mogą oddziaływać niekorzystnie na strawność paszy i kondycję zdrowotną młodych zwierząt.

Wymienione czynniki sprawiają, że obok pszenicy, kukurydza jest najważniejszym zbożem paszowym stosowanym w paszach dla prosiąt. Może ona stanowić połowę składu pasz, przeznaczonych zarówno dla osesków, jak i prosiąt odsadzonych. Pamiętajmy tylko o prawidłowym zbilansowaniu białka. Kukurydza jest bowiem paszą ubogą w aminokwasy egzogenne (szczególnie lizynę), aby nie pogorszyć tempa wzrostu prosiąt, należy więc uzupełnić aminokwasy przy udziale premiksu.