Ziarno zbóż tuż po zbiorze wykazuje wysoką aktywność biochemiczną. Zachodzi w nim intensywne oddychanie i oddawanie wody. Ponadto w okresie kilku tygodniu od zbioru, ziarno wykazuje szczególnie wysoką aktywność związków antyżywieniowych. W szczególności dotyczy to ziarna pszenżyta, żyta i owsa – te zboża najlepiej jest skarmiać po upływie minimum 2 miesięcy od zbioru. W przypadku pszenicy i jęczmienia okres ten wynosi 2-3 tygodnie.

W praktyce jednak wielu rolników z konieczności skarmia świeże zboża bezpośrednio po zbiorach. Działanie takie może być groźne zwłaszcza dla młodych zwierząt: świeże zboża mogą bowiem wywoływać biegunki i zahamowanie przyrostów. Zaburzeń tych można jednak uniknąć.

Na rynku dostępna jest cała gama preparatów (zarówno premiksów jak i koncentratów białkowo-energetycznych), które dzięki zawartości specjalnych enzymów pozwalają na bezpieczne skarmianie świeżych zbóż. Enzymy zawarte w wspomnianych produktach zwiększają także strawność paszy, co korzystnie wpływa na jej wykorzystanie.

Wiele zależy także od jakości ziarna: szczególnie szkodliwe jest zboże wilgotne oraz zanieczyszczone nasionami chwastów. Zadbajmy więc o to, by zbiór prowadzić przy optymalnej wilgotności ziarna, nie zapominajmy także o prawidłowej regulacji zespołów roboczych kombajnu.

Więcej informacji na temat bezpiecznego skarmiania świeżego ziarna zbóż można znaleźć w lipcowym wydaniu „Farmera”.