W organizmie zwierzęcym, większość wapnia gromadzi się w kościach. Nic dziwnego, pierwiastek ten, jest obok fosforu i magnezu, podstawowym budulcem kośćca, który w 35 proc składa się właśnie z wapnia. Pierwiastek ten ma jednak jeszcze wiele, niemniej ważnych funkcji. Wapń odpowiada za przepuszczalność błon cytoplazmatycznych komórek. Jest aktywatorem licznych enzymów. Odpowiada między innymi za prawidłowy przebieg krzepnięcia krwi, rozkład skrobi, czy przemianę białek. Uczestniczy również w przewodzeniu impulsów nerwowych, co ma znaczenie w prawidłowej pracy mięśni.

W przewodzie pokarmowym świń, większość wapnia wchłaniane jest w dwunastnicy. Przyswajalność wapnia, zależy od wielu czynników; najważniejsze z nich to poziom fosforu  oraz witaminy D3 w paszy. Nadmiar fosforu i niedobór witaminy D3 pogarsza jego strawność. Dodatkowo, zdolność absorpcji wapnia, zależy od wieku, i płci zwierzęcia.

Niedobory wapnia, są szczególnie niebezpieczne dla loch, oraz prosiąt. W przypadku macior, deficyt wapnia, występuje najczęściej w końcowej fazie laktacji, lub tuż po jej zakończeniu. Wraz z mlekiem, wydalana jest, bowiem większość rezerwy wapnia, zgromadzonej w kośćcu. Deficyt pierwiastka, objawia się apatią, unikaniem ruchu i osłabieniem apetytu. Może także wystąpić sztywność chodu i niedowład mięśni kończyny tylnej. Niedobór wapnia u macior, często prowadzi do uszkodzeń kończyn i kręgosłupa. Kości są, bowiem osłabione i bardziej podatne na urazy. Schorzenia, będące następstwem odwapnienia, są częstą przyczyną brakowania loch.

Zbyt niski poziom wapnia w paszy niesie ze sobą również niebezpieczne konsekwencje dla prosiąt odsadzonych i warchlaków. Mogą prowadzić do zahamowania wzrostu, i krzywicy. Zaleca się, by udział wapnia w mieszankach dla prosiąt, zawierał się w przedziale 7-8 g/kg paszy. Udział pierwiastka w mieszankach dla loch luźnych i niskoprośnych, powinien wynosić 7, a dla loch karmiących 8-9 g/kg mieszanki treściwej.

Zawartość wapnia w paszach stosowanych w żywieniu świń, jest na ogół niewystarczająca. Koncentracja wapnia w ziarnach zbóż, waha się od 0,4 g/kg w jęczmieniu i kukurydzy, do 0,7 g/kg w pszenicy i owsie. Niewiele więcej jest go w śrutach poekstrakcyjnych. Wyjątkiem jest śruta rzepakowa, której kilogram zawiera ponad 7 g wapnia. Cennym źródłem pierwiastka, są pasze pochodzenia zwierzęcego, szczególnie mączka rybna. Poziom wapnia w mieszankach dla świń, zazwyczaj należy jednak uzupełnić przy udziale dodatków mineralnych. Najczęściej stosowanym komponentem wapniowym, jest kreda pastewna, zawierająca w swoim składzie aż 38 proc. wapnia. Pierwiastek ten, można uzupełnić również za pomocą fosforanów wapniowych, zawierających od 22 do 34 proc wapnia. Należy jednak pamiętać, że komponenty mineralne wykazują silne właściwości odkwaszające, i nawet niewielki ich dodatek podnosi pH przewodu pokarmowego świń. Jest to szczególnie niebezpieczne w przypadku prosiąt, może doprowadzić do biegunek, będących następstwem rozwoju patogennej mikroflory przewodu pokarmowego. Stosując dodatki mineralne, nie można więc zapomnieć wysokim udziale zakwaszacza w paszy.  Pamiętajmy także, że nadmiar wapnia – podobnie jak jego niedobór, niesie ze sobą wiele negatywnych konsekwencji. Zbyt wysoki poziom wapnia negatywnie wpływa na absorpcję innych składników mineralnych, takich jak fosfor i cynk. Pogarsza także strawność substancji odżywczych.