W ramach konferencji poszukiwano przyczyn obecnej sytuacji oraz omówiono dalsze perspektywy w walce z tą groźną zoonozą. Głównym tematem poruszonym w trakcie spotkania była analiza dotychczasowych wyników badań, zarówno próbek pobranych od zwierząt, u których stwierdzono wściekliznę (głównie lisów), jak i szczepionek stosowanych do uodporniania lisów wolno żyjących przeciwko tej chorobie.

Wygłoszone prelekcje, zaprezentowane przez Głównych Lekarzy Weterynarii Polski i Słowacji dotyczyły sytuacji epizootycznej tych krajów w zakresie wścieklizny, a także konieczności wdrożenia szczepień ochronnych lisów w zachodniej części terytorium Ukrainy.

Jak poinformowano, rozmowy ze stroną ukraińską są na zaawansowanym etapie i przy zapewnieniu współfinansowania przez Komisję Europejską szczepienia rozpoczną się najprawdopodobniej w przyszłym roku. 

Konferencję podsumował Główny Lekarz Weterynarii, który przedstawił trzy wnioski wynikające z dyskusji: potrzebę rozważenia skrócenia czasu trwania poszczególnych akcji szczepień prowadzonych w kraju oraz rozważenia zmiany terminu (na wcześniejszy) rozpoczęcia akcji wiosennej; potrzebę zmiany przepisów prawa, w szczególności w odniesieniu do przypadków choroby stwierdzanych u nietoperzy, w zakresie odmiennego postępowania w takich przypadkach; zasadność ograniczenia populacji lisa, jednakże wprowadzenie do szczepionek preparatów ograniczających rozród lisa wymaga dalszych badań i stanowi dość poważny problem finansowy i prawny.