Rekordzistą pod względem mocy maksymalnej jest Challenger MT875B, napędzany imponującym 12-cylindrowcem Caterpillara o pojemności aż 18,1 l,który osiąga maksymalnie równo 600 KM (wg normy ECE R24), a jego moc znamionowa wynosi 570 KM. Gąsienicowe Challengery z serii 700 i 800 to najliczniejsza grupa mocarnych ciągników. Spośród 8 modeli moc znamionowa aż siedmiu przekracza 300 KM, czterech – 400 KM, a dwóch – 500 KM.

Niewiele słabszy od MT875B jest niemal 600-konny Case STX Steiger. Przy obrotach silnika poniżej 2000 na minutę osiąga 597 KM (norma TR14396), a moc znamionowa jest o 54 KM mniejsza i wynosi 543 KM. Steigery są tylko trzy: najsłabszy ma nieco mniejszy silnik (12,9 l) i moc maksymalną 428 KM (znamionową 389 KM), a środkowy rozwija maksymalnie 541 KM (jego moc znamionowa wynosi 492 KM). Te ciągniki wyróżniają się jednak dość nietypowym układem jezdnym. Mają budowę przegubową i... cztery krótkie gąsienice: po dwie na przednim i tylnym segmencie (najmniejszy model może mieć też tradycyjne, jednakowe koła), co zapewnia zarówno dobrą manewrowość, jak i dopasowanie się gąsienic do nierówności terenu.

W takim towarzystwie trzy przegubowe giganty Johna Deere z serii 9020 są jak młodsi bracia. Najmocniejszy 9520 osiąga maksymalnie „tylko” 485 KM (norma ECE R24) albo 507 KM, gdy moc mierzona jest według przyjaźniejszej normy (97/68/RC). Jego moc znamionowa to 450 KM (465 KM według 97/68/EC). Najsłabszy z trójki rozwija 375 KM, a maksymalnie – 405 KM (ECE R24). Te ciągniki napędzane są dość pojemnymi 12,5-litrowym, ale tylko 6-cylindrowymi silnikami, mogącymi się jednak poszczycić bodaj największym zakresem obrotów tzw. mocy stałej (równej znamionowej), wynoszącym aż 600 obr./min (1500 do 2100 obr./min). W największych ciągnikach moc na oryginalne układy jezdne przenoszą najczęściej przekładnie spotykane także w mniejszych maszynach. Są to w różnym stopniu zautomatyzowane skrzynie typu „Powershift”, z biegami zmienianymi pod obciążeniem w całym zakresie. Liczba biegów wynosi zwykle kilkanaście, np. John Deere ma ich 18/6, STX –16/2, a Challenger 16/4.

Największe ciągniki-giganty służą przede wszystkim do przeciągania po polu równie gigantycznych, ale zaczepianych maszyn, stąd nie imponują udźwigiem podnośnika. Na plus wyróżniają się pod tym względem Challengery z podnośnikami o 14-tonowym udźwigu (seria 700 ma udźwig około 12 ton). Największy John Deere 9520 podnosi maksymalnie 9,2 tony, a Case STX530 – niecałe 9, ale mierzone według normy OECD, 610 mm od końców cięgieł, dlatego jego udźwig maksymalny (w osi cięgieł) może być w rzeczywistości większy nawet o 3 tony.

Źródło: "Farmer" 23/2006